آرامش

 عامل دوری از خسران اخروی: «‌فَلَولا فَضلُ اللهِ عَلَیکُم وَ رَحمَتُهُ لَکُنْتُمْ مِنَ الخَاسِرینَ»؛ ‌اگر فضل و رحمت خداوند نسبت به شما نبود هر آینه از زیانکاران بودید.‌

 درخواست از فضل خدا:«‌وَ اسئَلُوا اللهَ مِنْ فَضلِهِ»؛ ‌از فضل خدا درخواست کنید. ‌

گستردگی فضل خدا: امام صادق ع: وقتی روز قیامت شود، خداوند رحمتش را پراکنده سازد، تا آنجا که ابلیس نیز در آن طمع کند.

من نکردم خلق تا سودی کنم                                     بلکه تا بر بندگان جودی کنم

منبع :
بحار الانوار، ج 70، ص384

امیر مؤمنان علیه السلام به مردی که ترس خدا بر چهره او اثر گذاشته بود نظر کرد و فرمود: ‌تو را چه شده؟ عرض کرد: ‌از خدا می‌ترسم، فرمود: ‌ای بنده خدا ! از گناهانت بترس و از عدل خدا بیم دار و بر حقوق بندگان خدا که بر گردنت هست، بیاندیش و خود را از آنها رها ساز. همچنین از آنچه خدا تو را بر آن مکلف ساخته و اطاعتش ننموده‌ای و نافرمانیش را در آنچه تو را نهی کرده انجام داده‌ای، بترس.
اگر چنین نکرده‌ای از خدا هم ترس نداشته باش که تو به وظیفه‌ات عمل کرده‌ای و او نیز به کسی ظلم نمی‌کند و بیشتر از آنچه که کسی سزاوار است، هرگز عذاب نخواهد نمود، مگر آنکه از بدفرجامی به سبب دگرگون شدن نعمتها و مبتلا شدن بر امتحانات الهی بر حال خود بیم داشته باشی.
پس اگر بخواهی که خدا تو را از فرجام بد ایمنی بخشد بدان که هر کار خیری که به آن روی آوری از فضل خدا و توفیق از جانب اوست و به هر کار بدی که به آن دست بزنی و کیفر نبینی به سبب آن است که خدا به تو مهلت داده و کیفرت را به تأخیر انداخته تا به خود آیی و توبه نمائی تا سرانجام به عفو خدا نائل گردی.
منبع :
بحار الانوار، ج 70، ص 384

 پيامبر اكرم(ص) می فرمايند: …فَفَاطِمَةُ حَوْرَاءُ إِنْسِيَّةٌ فَكُلَّمَا اشْتَقْتُ إِلَى رَائِحَةِ الْجَنَّةِ شَمِمْتُ رَائِحَةَ ابْنَتِي فَاطِمَة(سلام الله علیها)؛ فاطمه(سلام الله علیها) حوريه اى است به صورت انسان كه من هرگاه مشتاق بوى بهشت می شوم، دخترم فاطمه(سلام الله علیها) را می بويم.»
 التوحيد، شيخ صدوق، ص 117

اعتقاد به قضا و قدر الهی و اینکه تدبیر برنامه‌های ما و تمام هستی در دست خداست، شکیبایی در مشکلاتی همچون بیماری را در زندگی آسان می‌کند. وقتی انسان بداند که هر چیزی که انسان بدان گرفتار شده است، پایه برنامه‌ای و حکمتی است،‌ مقاومت کم‌تری از خود نشان می‌دهد و جزع و فزع نمی‌کند. به ویژه کسانی که می‌دانند این از ناحیه خداوندی حکیم و فرزانه است. در آیه فوق خدا از مردم می‌خواهد که به مصیبت های وارده به‏‏ گونه‌ای بنگرند که از جانب خدا و قضا و قدر الهی است و شایسته است انسان در برابرش شکیبایی کند،‌ نه آنکه افسوس و حسرت بخورد و به حزن و اندوه دچار شود.
امام سجاد (ع) در دعای ششم صحیفه می‌فرماید:‌ «لَيْسَ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ إِلَّا مَا قَضَيْتَ، وَ لَا مِنَ الْخَيْرِ إِلَّا مَا أَعْطَيْت‏؛[پروردگارا!]‌ به غیر آنچه فرمان تو بر آن رفته، کاری نتوانیم، و جز آنچه تو بر ما بخشی خیری به ما نمی‌رسد.»