آرامش

در احوال #محدث_قمی آورده اند:

او برای اهل علم مخصوصا سادات و اولاد پیامبر احترام زیاد قائل بود. اگر سیدی در مجلس بود بر او تقدم نمی جست و پا به سویش دراز نمیکرد.

فرزند ایشان از مرحوم سلطان الواعظین شیرازی - مؤلف شبهای پیشاور - نقل می کند که گفته بود:

در ایامی که مفاتیح الجنان تازه منتشر شده بود، روزی در سرداب سامرا آن را در دست داشتم و مشغول زیارت بودم.

دیدم شیخی با قبای کرباس و عمامه کوچک نشسته و مشغول ذکر است. شیخ از من پرسید: «این کتاب از کیست؟» پاسخ دادم: از محدث قمی آقای حاج شیخ عباس است و شروع کردم به تعریف کردن از آن.

شیخ گفت: «این قدر هم تعریف ندارد، بی خود تعریف میکنی» من با ناراحتی گفتم: آقا برخیز و از این جا برو.

کسی که کنار من نشسته بود، دست زد به پهلویم و گفت: مؤدب باش، ایشان خود محدث قمی هستند!» من برخاستم با آن مرحوم روبوسی کردم و عذر خواستم و خم شدم که دست ایشان را ببوسم؛ ولی آن مرحوم نگذاشت و خم شد دست مرا بوسید و گفت: «شما سید هستید»

کتاب #حاج_شیخ_عباس_قمی_مرد_تقوا_و_فضیلت ص62 و 64