آرامش

احادیثی در مورد گریۀ کودکان:

در کتاب «توحید مفضّـل» آمده است که امام صادق علیه السلام فرمودند:

ای مفضل! از منافع گریه كودكان نیز آگاه باش. بدان كه در مغز كودكان رطوبتی

است كه ‏اگر در آن بماند بیماریها و نارساییهای سخت و ناگوار به او رساند؛

مانند نابینایی و جز آن. ‏گریه، آن رطوبت را از سر كودكان سرازیر و بیرون

می‌كند و بدین وسیله، سلامتی تن، و ‏درستی دیدۀ ایشان را فراهم می‌آورد. 

پدر و مادر از این راز آگاه نیستند و مانع آن ‏می‌شوند كه كودك از گریه‌اش سود

ببرد. اینان همواره در سختی می‌افتند و می‌كوشند ‏كه او را ساكت كنند و با

فراهم كردن خواسته‌هایش از گریه بازش دارند، ولی نمی‌دانند ‏كه گریه كردن

به سود اوست و سرانجام نیكی پیدا می‌كند.

بدین ترتیب چه بسا كه در اشیا، منافعی نهفته باشد كه معتقدان به اهمال

و بی تدبیری ‏در كار عالم از آن غافل‌اند و اگر می‌دانستند، هیچ گاه نمی‌گفتند

كه فلان چیز بی ثمر ‏است؛ زیرا آنان از اسباب و علل آگاه نیستند. براستی هر

چه را كه منكران نمی‌دانند ‏عارفان می‌بینند. چه بسیار است چیزهایی كه

دانش اندك آفریدگان از آن كوتاه و خالق ‏آفرینش با دانش بی پایانش از آن آگاه

است. قداستش عظیم و كلمه‌اش والاست.
همچنین رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: 

وقتی بچه زیاد گریه كند، برای او تعویذ و سبب محافظت است. (بحار الانوار، 

ج56،ص194)
در حدیثی دیگر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: 

كودكانتان را بخاطر گریه كردنشان نزنید؛ چرا كه گریۀ آن ها تا چهار ماهگی، 

شهادت به لا اله الاّ الله، و در چهار ماهۀ دوم، صلوات بر پیامبر و در چهار ماهۀ

سوم دعا برای والدینش می باشد. (وسائل الشیعه،ج15، ص171)
حدیث در مورد آبی که از دهان کودکان سرازیر میشود:

در کتاب «توحید مفضّـل» آمده است که امام صادق علیه السلام فرمودند:

ای مفضل! در تمام اعضای جسم آدمی و تدابیری كه در آنها نهفته است،

اندیشه كن. و اما آبی كه از دهان كودكان سرازیر می‌شود و خارج می‌گردد،

رطوبتی است كه اگر در ‏بدنهایشان بماند، آثار وخیمی بر جای می‌گذارد. 

چنانكه می‌دانی گاهی كه رطوبت بدن چیره ‏می‌شود (و بر دیگر عناصر 

[منظور طبایع چهارگانه در طب قدیم]، غلبه می‌كند) شخص، دچار كودنی،

دیوانگی، كم عقلی، فلج ‏و لقوه و جز آن می‌گردد.
خداوند جل و علا تدبیر چنان نمود كه این رطوبت در دوران كودكی از دهانشان

بیرون رود و ‏در بزرگی از سلامت تن برخوردار گردند. بدین ترتیب، پروردگار به 

خاطر نادانی آفریدگان، بر ‏آنان منت نهاد و تفضل نمود. اگر اینان از داده‌ها و 

نعمتهای بی شمار او آگاه بودند، هیچ ‏گاه در معصیت و لغزش از فرمانش 

فرو نمی‌افتادند. پاك و منزه خدایی كه چه بزرگ است ‏نعمتهای او بر

مستحقان و دیگر آفریدگان! و چه والاتر است از آنچه باطل گرایان ‏می‌پندارند.‏