آرامش

#تولد_دوباره
#فرار_از_جهنم
#قسمت_سی_و_ششم: امتحانش مجانیه

دم در دبیرستان منتظرش بودم … به موبایل حاجی زنگ زدم ? … گوشی رو برداشت …

زنگ زدم بهت خبر بدم می خوام دو روز پسرت رو قرض بگیرم… من به تو اعتماد کردم؛ می خوام تو هم بهم اعتماد کنی… هیچی نپرس ? … قسم می خورم سالم برش می گردونم…

سکوت عمیقی کرد … به کی قسم می خوری؟ … به یه خدای مرده؟ ? … .
چشم هام رو بستم و سرم رو به پشتی ماشین تکیه دادم ? … من تو رو باور دارم … به تو و خدای تو قسم می خورم … به خدای زنده تو … .
منتظر جواب نشدم … گوشی رو قطع کردم … گریه ام گرفته بود ? … صدای زنگ مدرسه بلند شد ? … خودم رو کنترل کردم … نباید توی این شرایط کنترلم رو از دست می دادم …

بین جمعیت پیداش کردم … رفتم سمتمش …

- هی احد …

برگشت سمت من …

- من دوست پدرتم … اومدم دنبالت با هم بریم جایی … اگر بخوای می تونی به پدرت زنگ بزنی و ازش بپرسی ? …

چند لحظه براندازم کرد … صورتش جدی شد … من بچه نیستم که از کسی اجازه بگیرم … تو هم اصلا شبیه دوست های پدرم نیستی ? … دلیلی هم نمی بینم باهات بیام …

نگهبان های مدرسه از دور حواسشون به ما جمع شد … دو تاشون آماده به حمله میومدن سمت من? … احد هم زیرچشمی اونها رو نگاه می کرد و آماده بود با اومدن اونها فرار کنه …

آروم بارونیم رو دادم کنار و اسلحه رو نشونش دادم? … ببین بچه، من هیچ مشکلی با استفاده از این ندارم … یا با پای خودت با من میای … یا دو تا گلوله خالی می کنم توی سر اون دو تا … اون وقت … بعدش با من میای … انتخاب با خودته ? …

- شایدم اونها اول با یه گلوله بزنن وسط مغز تو ? …

خندیدم ? … سرم رو بردم جلوتر … شاید … هر چند بعید می دونم اما امتحانش مجانیه … فقط شک نکن وسط خط آتشی? … .
و دستم رو محکم دور گردنش حلقه کردم … .