آرامش

نوشته اند بهلول كه تا زمان امام_حسن_عسکری (عليه السلام) در حال حيات بود روزي در سامراء از كوچه اي مي‌گذشت ديد چند كودك با هم بازي مي‌كنند و كودكي نيز (ابومحمد عليه السلام) در كناري به حالت تحسر ايستاده است.
بهلول نزديك او شد و گفت آيا مي‌خواهي از اين اسباب بازي كه كودكان دارند براي تو هم بخرم كه با آن بازي كني؟
كودك پاسخ داد:

اي كم خرد ما را براي بازي نيافريده اند!
بهلول گفت:

پس براي چه آفريده اند؟ فرمود براي كسب علم و عبادت!
بهلول پرسيد از كجا مي‌گوئي؟
كودك فرمود از قول خداوند كه فرمايد: افحسبتم انما خلقناكم عبثا و انكم الينا لا ترجعون[۱]

(آيا گمان مي‌كنيد كه شما را بيهوده آفريده ايم و شما به سوي ما بازگشت نخواهيد نمود؟)
بهلول تقاضا نمود كه او را موعظه كند امام حسن عسكري عليه السلام او را با بياني موعظه و نصيحت فرمود و آنگاه آن حضرت به حال بيهوشي به زمين افتاد و چون به هوش آمد بهلول گفت تو را چه حالتي روي داد تو كوچكي و تو را گناهي نيست.
فرمود:

اي بهلول كنار برو من مادرم را ديدم كه هيزمهاي بزرگ را مي‌سوزانيد و آنها شعله ور نمي شدند مگر با هيزمهاي كوچك و من مي‌ترسم كه از هيزمهاي كوچك جهنم باشم! [۲]
1-سوره مؤمنون آيه ۱۱۵.

۲-نور الابصار شبلنجي ص ۱۸۳ نقل از درر الاصداف.