آرامش

خرداد ماه سال 68 بود. پدر و مادر هر دو چشم انتظار تولد پسرشان بودند.

مریم السادات از مدتها قبل اسمش را انتخاب کرده بود. دوست داشت اسم پسرش را «عباس» بگذارد.
محرم که می‌شد، دلش پر‌می‌کشید برای شنیدنِ اسمِ عباس.
با همسرش مشورت کرد. حاج داوود هم عاشق اسمِ عباس بود.

اولِ خرداد چشم انتظاری پدر و مادر به پایان رسید. آنها صاحب فرزندی زیبا شدند. به نظرشان عباس چون ماه می‌درخشید.

حاج داوود رفت سراغ گرفتن شناسنامه. اما نمی‌شد که نمی‌شد. هربار به یک بهانه. انگاری حکمتی در کار بود.

عباس 14 روزش بود که پدر و مادرش عزا دار شدند. نه تنها پدر و مادرش، بلکه کل ایران عزادار شد.

امام و مقتدایشان جهان خاکی را ترک کرده بود.

پدر و مادر به کودک 14 روزه شان نگاه می‌کردند. اسم عباس را خیلی دوست داشتند اما داغی که #امام بر دلشان گذاشته بود، کمی با تغییر نام پسرشان التیام می‌یافت.

عباس شد روح الله… #شهید_روح‌الله_قربانی
.
#شهید
#یا_زینب س
#لبیک_یا_زینب
#شهید_مدافع_حرم
#شهید_روح_الله_قربانی
#شهادت_خوب_است_و_تقوا_بهتر