آرامش

امام حسن مجتبی (ع)

إنّ اللهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مضماراً لِخَلْقِهِ، فَیسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إِلی مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفازُوا، وَ قَصِّرَ آخَرُونَ فَخابُوا

خداوند متعال ماه رمضان را برای بندگان خود میدان مسابقه قرار داد. پس عده‌ای در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خشنودی الهی از یکدیگر سبقت خواهند گرفت و گروهی از روی بی توجهی و سهل انگاری خسارت و ضرر می‌ببینند

تحف العقول, ج 1 , ص 236

ترک صلوات و دعا کردن به دعاهای شخصی، مانند رها کردن سرچشمه و به‌دنبال جوی آب و یا حوض گشتن است؛ زیرا وقتی برای وسعت مقام و درجه واسطه فیض دعا می‌شود، دعاهای شخصی هم در آن گنجانده شده است.

خدا می‌داند یک صلواتی را که انسان بفرستد و برای میتی هدیه کند، چه معنویتی، چه صورتی، چه واقعیتی برای همین یک صلوات است. باید به کمی و زیادی متوجه نباشد، به کیفیت این‌ها متوجه باشد.

کار آسان و کوچک ـ بعد از ملاحظه واجبات و محرمات ـ صلوات فرستادن است؛ صلوات عاشقانه و محبانه. صلوات محبت‌آور است و محبت، انسان را بالا می‌کشد..

  علیّ خیرالبشر فمن ابی فقد کفر

علی بهترین بشر است، هرکس قبول نکند کافر می‌باشد. من لایحضره‌الفقیه/3/493

💠 عنوان صحیفةالمومن حبّ علی بن ابی‌طالب

عنوان صحیفه مومن، دوستی علی بن ابی‌طالب است. بحارالانوار،27/142

 یاعلی انت وصیی و خلیفتی و امام امتی بعدی

ای علی، تو وصی و جانشین و امام امت بعد از من می‌باشی. امالی شیخ صدوق/352

ان علیا امام‌المتقین و قائد الغرالمحجلین و یعسوب المومنین

علی امام متقیان و پیشوای روسفیدان و یعسوب مؤمنان است. امالی صدوق/352

 لا یجوز احدالصراط الا من کتب له علیّ الجواز

هیچ‌کس از صراط عبور نمی‌کند مگر کسی که علی برایش حق عبور بنویسد. الحکم الزاهرة/167

 هذا فاروق امتی یفرق بین الحق والباطل

علی فاروق این امت است که بین حق و باطل را جدا می‌کند. التعجب/101

انا مدینةالعلم و علیّ بابها

من شهر علم هستم و علی درِ آن.
منبع:تحف‌العقول/430

️
روزي عبدالله‌بن يحيى بر اميرالمؤمنين (ع) وارد شد، صندلى (كرسى) در برابر آن حضرت بود، حضرت امر فرمود كه بر آن كرسى بنشيند. عبدالله نشست، لحظه‌اي نگذشت كه چيزى بر سرش افتاد و سرش شكست و خون جارى گشت. حضرت امر فرمودند آب آوردند و خون سر او را شست‌وشو دادند و فرمودند: نزديك شو به من؛ آن‌گاه دست بر شكاف سرش گذاردند، در حالى‌كه عبدالله سخت بى‌تابى مى‌كرد، جراحت سر را به هم آوردند و بهبود يافت، گويا شكستگى وجود نداشت؛

پس از آن فرمودند: «اى عبدالله! سپاس خدايى را كه قرار داد گرفتاري‌ها را كفاره گناهان پيروان ما در دنيا، تا در فرمان‌بردن حق، سالم بمانند و سزاوار مزد و اجر شوند». عبدالله عرض كرد: يا اميرالمؤمنين! مجازات گناهان ما فقط در دنياست؟ حضرت فرمودند: «آرى؛ مگر نشنيده‌اى گفته پيامبر (ص) را كه فرمودند: الدنيا سجن المؤمن و جنة‌الكافر؛ دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.»…

منبع :تفسيرالبرهان/1/45