آرامش

برای پرورش انسان، چیزی مهمتر از توجه مستمر، به دل، یعنی معرفت، مراقبت و محاسبت نفس نیست. کسی که حقیقت و ارزش خود را بشناسد، می داند که به ارزش جان آدمی به معارف الهی است. دلی که معرفت خدا و اولیای او در آن نیست، «گِل» است نه «دل»، و آن کس که دارای چنین گوهری نباشد، انسان نیست.

? «مراحل اخلاق در قرآن صفحه 214»

? ? استاد آیت الله جوادی آملی