آرامش

امام عارفان علی علیه السلام

یاد مرگ، جلای قلب است. علم به مرگ غصه‌ای کافی است. نور مؤمن از نماز شب است. چنان از خدا بترس که اگر با عبادت همه‌ی مردم وارد شوی مطمئن به قبول نباشی، و چندان به او امید وار باش که اگر با گناه اهل زمین وارد شوی به امید عفو باشی. دنیا گذرگاه است و آخرت منزلگاه. از این دنیا چه گویم که اولش رنج است و آخرش نیستی، حلالش حساب دارد و حرامش عقاب. عقل که زیاد شد سخن کم می شود. دو کس پشت مرا شکستند: عالم بی بند و بار، و جاهل عبادت پیشه، آن با پرده دری به عقائد مردم آسیب می رساند و این با عبادت ابلهانه مردم را می فریبد.
دنیا در طریق رفتن است و آخرت در راه آمدن، و فرزندان هر کدام به دنبالش در حرکت اند اگر بتوانید فرزند آخرت باشید نه دنیا، شما امروز در سرای عملید و حسابی در کار نیست، فردا برای حساب می روید و عملی نخواهد بود.

منیع:بهجت عارفان