آرامش

‍

عاشق حضرت زهرا (س) بود و زهراگونه شهید شد

مهدی واقعا عاشق حضرت زهرا (س) بود. در ایام فاطمیه حال خوشی داشت. در دهه‌ فاطمیه به دلیل اینکه هنگام روضه به سر و صورتش می‌زد، همیشه صورت و دور چشم‌های مهدی کبود بود.

همیشه فیلم‌های ظلم و ستمی که به مردم سوریه، زنان و بچه‌های سوریه می‌شد، را از اینترنت نگاه می‌کرد. وقتی قبر «حجر بن عدی» را تخریب کردند، گریه می‌کرد. می‌گفت: «ببین قبر یار حضرت علی (ع) را تخریب کردند. جنازه‌اش را به جایی نامعلوم، برده‌اند. اگر خدای نکرده به حرم حضرت زینب (س) و حضرت رقیه (س) برسند، همین کار را خواهند کرد. بعد ما چه خاکی به سرمان بریزیم.» می‌گفتم: «از حرم بی‌بی‌حضرت زینب (س)، پسر برادرشان آقا امام زمان (عج) نگهداری و محافظت می‌کند.» می‌گفت: «سرباز می‌خواهد یا نه؟» دیدم راست می‌گوید. یک فرمانده سرباز می‌خواهد. دیگر نمی‌توانستم به او حرفی بزنم.

به تمام معنا عاشق حضرت زهرا (س) بود. همیشه و همه جا در مورد حضرت زهرا (س) با مخالفان ایشان بحث داشت. من همیشه این فکر را می‌کردم که مهدی، روزی توسط دشمنان حضرت زهرا (س) کشته شود یا بلایی سر او درآورند. اما فکر نمی‌کردم که برای دفاع از حرم بی بی زینب برود و به این زودی به شهادت برسد.