آرامش

? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?
در حدیثى قدسى که امام صادق(علیه السلام) از برخى از کتاب‌هاى پیامبران پیشین نقل کرده‌اند، به تفصیل به این حقیقت، پرداخته شده است و ما براى فرجام نیک بحثمان، به نقل و ترجمه این حدیث قدسى مى‌پردازیم:

?انَّ اللهَ تَبَارَکَ وَتَعَالَى یَقُولُ:

وَعِزَّتِی وَجَلاَلِی وَمَجْدِی وَارْتِفَاعِی عَلَى عَرْشِی لاََقْطِّعَنَّ أَمَلَ کُلِّ مُؤَمِّل ]مِنَ النَّاس ]غَیْرِی بِالْیَأْسِ وَلاََکْسُوَنَّهُ ثَوْبَ الْمَذَلَّةِ عِنْدَ النَّاسِ وَلاَُنَحِّیَنَّهُ مِنْ قُرْبِی وَلاَُبَعِّدَنَّهُ مِنْ فَضْلِی. أَیُؤَمِّلُ غَیْرِی فِی الشَّدَائِدِ وَالشَّدَائِدُ بِیَدِی؟ وَیَرْجُو غَیْرِی وَیَقْرَعُ بِالْفِکْرِ بَابَ غَیْرِی؟ وَبِیَدِی مَفَاتِیحُ الاَْبْوَابِ وَهِیَ مُغْلَقَةٌ وَبَابِی مَفْتُوحٌ لِمَنْ دَعَانِی؛

?خداوند تبارک و تعالى مى‌فرماید:

به عزت، جلال، بزرگوارى و رفعت و سیطره‌ام بر عرشم سوگند که آرزو و امید هر کس را که به غیر من امید بست، قطع [و بدل] به ناامیدى مى‌گردانم و در نزد مردم لباس خوارى و ذلت بر او مى‌پوشانم و او را از تقرب به خویش مى‌رانم و از فضل خود دور مى‌کنم. چه‌سان او در سختى‌ها و گرفتارى‌ها به غیر من امیدوار و آرزومند است، در حالى که سختى‌ها و گرفتارى‌ها در دست و اختیار من است و با فکر و اندیشه خود درِ خانه جز مرا مى‌کوبد با این که کلیدهاى همه درهاى بسته نزد من است و درِ خانه من به روى کسى که مرا بخواند باز است.

? ? ? ?