آرامش

در حديث است: يكى از بركات مسجد و نماز، پيدا كردن دوست خوب است.
انسان در زندگى اجتماعى خود نياز به دوست دارد و نقش مثبت يا منفى دوست در زندگى انسان بر كسى پوشيده نيست. مسجد بهترين مركز دوست يابى است. كسانى كه به مسجد مى روند براى بندگى خدا مى روند. حيله‌ها و خودنمايى‌ها را كنار مى گذارندو انسان مى تواند در ميان مردم مسجد، دوست خود را انتخاب كند.

اگر شخصى اهل نماز نبود، چرا با او دوست شويم؟ او كه با خدا قهر است، با من نيز دوست نخواهد بود. او كه الطاف خدا را فراموش مى كند، خدمات مرا هم فراموش خواهد كرد. او كه با مؤ منين وفادار نيست، چگونه اطمينان دارى با تو وفادار بماند؟

منبع:کتاب ۱۱۴ نکته درباره نماز، محسن قرائتی