آرامش

محاسن ارزشیابی توصیفی :

۱- افزایش اعتمادبه نفس دانش آموزان .

۲- تکیه نداشتن به نمره ی بیست.

۳- افزایش پارامترها جهت تشخیص سطح یادگیری هر درس به طور جداگانه و در نتیجه یافتن ضعف دانش آموزان.

۴- ایجادرابطه ا ی صمیمی تربین معلّم و دانش آموز.

۵- تکیه بر کار و آموزش علمی و عملی.

۶- افزایش شور و نشاط و شادابی دانش آموزان و روحیّه ی آنان درکلاس و مدرسه.

۷- حذف اضطراب ناشی از امتحان و نمره که به نوعی استرس مانعی جدی برای فرایند یاددهی و یادگیری خواهد بود.

۸- در این طرح یادگیری عمیق و پایدار صورت می گیرد و روش علمی که همان حل مساله است انجام می پذیرد.

۹- افزایش روحیّه ی همیاری ،همکاری،همدلی و … در دانش آموزان .

۱۰- افزایش حس مسئولیّت پذیری در دانش آموزان.

۱۱- چون دانش آموزان کم کار در کنار دانش آموزان فعّال قرار می گیرند از این جهت آنها نیز به نوعی خود را با محیط تطبیق می دهند.

۱۲- روانی و روایی کار برای معلّم کلاس و دانش آموز.

۱۳- انگیزه هاکه همانا جرقه های ایجاد خلاقیت در ذهن دانش آموزان است شکل می گیرد.

۱۴- افزایش رقابت مثبت در دانش آموزان .

۱۵- کلّ دانش آموزان در امر یادگیری دخالت دارند و همین باعث ایجاد مهارت های اجتماعی و مهارت های زبان آموزی در سطح عالی می گردد.

۱۶- رفتارهای دانش آموز بهتر مورد مشاهده قرار می گیرد و می توان آن را مورد مطالعه قرار داد.

۱۷- هر دانش آموز با توجّه به فعّالیتش با خودش مقایسه می شود و پیشرفتش مورد ارزشیابی و تقدیر قرار می گیرد.(اصل تفاوتهای فردی).

۱۸- از بین رفتن احساس ناتوانی و ضعف دانش آموزان در حضور دیگر دانش آموزان.

۱۹- ایجاد مهارت و توانایی برای بر طرف کردن نیازهای فردی.

۲۰- این طرح باشرایط و موارد پیشرفت در دنیای جدید همگام است.

۲۱- برای اندازه گیری فرایندهای ذهنی و بازده حاصل از آن مناسب است.

۲۲- دانش آموزان را در موقعیّت های حل مساله قرار می دهد.

۲۳- دانش آموزان را وادار به کارگیری دانش فرا گرفته قرار می دهد.

۲۴- جنبه های مختلف دانش و درک فراگیر را می توان مطالعه نمود.

۲۵- دانش آموز را وادار به عمل کردن ،تولیدکردن و خلق کردن می نماید.

۲۶- ایجادحس موثّر بودن در دانش آموز.

۲۷- برخورداری ازکارنامه توصیفی و تشریح ضعف و قوّت های آموزشی و پرورشی هر دانش آموز.

۲۸- نبود استرس در دانش آموز و خانواده ی ایشان.

۲۹- سهل و آسان نمودن ادامه ی تحصیل و فراهم نمودن زمینه ی مناسب طی کردن آموزش عمومی برای کلیّه ی دانش آموزان.

۳۰- اولیا به طور مستمر در جریان پیشرفت یا افت فرزندشان قرار گرفته و در این مورد بیشتر احساس مسئولیت می نمایند.

۳۱- ایجاد روحیّه ی خود باوری در دانش آموز تا در آینده بتواند گوینده ی خوب، شنونده ی خوب، محقق و منتقد خوبی گردد.

۳۲- انجام فعالیتهای مشابه به فعالیتهای دنیای واقعی در کار روزانه دانش آموزان.

معایب ارزشیابی توصیفی:

۱- ایجاد زمینه برای دانش آموزان کم کار و آنان که برحسب شرایط مجبورند به مدرسه بروند و بستر آماده برای شانه خالی کردن از انجام تکلیف.

۲- ایجاد زمینه برای معلمان کم انگیزه و یا بی انگیزه به گونه ای که خود این طرح دست ایشان را نسبتا باز می گذارد.

۳- عدم تعریف پارامترهای مورد نظربه گونه ای که هرکدام ازاین پارامترها بر اساس توان و ظرفیت و علاقمندی هر همکار در امرتعلیم و تربیت می تواند متغیر باشد.

۴- ازآن جائی که انجام این طرح مستلزم وقت زیاد است به نظرمی رسد که تراکم دانش آموز به طور مستقیم برروی کار و فعّالیت یک همکار موثّر می باشد و چنانچه به این موضوع توجّه نشود به لحاظ این که معلّم و لو هر چند علاقمند، امّا به خاطر این که از بودجه بندی عقب نماند مجبور است به شیوه های دیگر ارزش گذاری متوسّل شود.

۵- تعداد دانش آموز در کلاس در میزان موفقّّّّیّت موثّر است.