آرامش

آیاتی از قرآن که نگاه به نامحرم را نهی میکنند

1(قُل لِلمُؤمِنینَ یَغُضّوا مِن اَبصارِهِم؛
سوره نور آیه 30

به مردان مؤمن بگو: چشم هاى خود را از نگاه به نامحرمان فرو گیرند.)

2 و قُل لِلمُؤمِنتِ یَغضُضنَ مِن اَبصارِهِنَّ؛
سوره نور آیه 31

به زنان مؤمن بگو: چشم هاى خود را از نگاه به نامحرمان فرو گیرند.

3 یعلَمُ خائِنَهَ الاَعیُنِ وما تُخفِى الصُّدورا
سوره غافر آیه 19

و خداوند چشم هایى را که به خیانت گردش مى کند مى داند و از آنچه در سینه ها پنهان است با خبر است

حضرت مهدى‏ ع همچنان كه از زیبایى ظاهرى برخوردار است، از زیبایى اخلاقى و معنوى فراوانى نیز برخوردار مى‏ باشد كه عامل اصلى عظمت و محبوبیت آن حضرت این نوع زیبایی ها و اوصاف است…
تسلیم محض فرامین الهى : حضرت فرمانروایى بر تمام هستى خواهد یافت، یقیناً از بالاترین درجه فرمانبرى از خداى هستى برخوردار است.
 آرامش و معرفت : حضرت مهدى‏ ع از آرامش و «سكینه» و علم و معرفت برخوردار است.
 دلسوز و مهربان : حضرت مهدى ع مانند خاتم الانبیاء حضرت محمدص است؛ لذا در اخلاق و رفتار با مردم چون او مهربان و دلسوز است. امام رضاع: اخلاق [حمیده ] او چون [جدّش] رسول خداص مى باشد.
 استجابت دعا و علم غیبى : على ع فرمود: «آنچه در آسمان ها و زمین انجام یافته و یا به وقوع خواهد پیوست، خدا به ما یاد داده است. این دانش ها مخصوص ماست.
وجود با بركت

منبع :

بحارالانوار، ج 83، ص 80، ح8

 پيامبر اكرم(ص) می فرمايند: …فَفَاطِمَةُ حَوْرَاءُ إِنْسِيَّةٌ فَكُلَّمَا اشْتَقْتُ إِلَى رَائِحَةِ الْجَنَّةِ شَمِمْتُ رَائِحَةَ ابْنَتِي فَاطِمَة(سلام الله علیها)؛ فاطمه(سلام الله علیها) حوريه اى است به صورت انسان كه من هرگاه مشتاق بوى بهشت می شوم، دخترم فاطمه(سلام الله علیها) را می بويم.»
 التوحيد، شيخ صدوق، ص 117

اعتقاد به قضا و قدر الهی و اینکه تدبیر برنامه‌های ما و تمام هستی در دست خداست، شکیبایی در مشکلاتی همچون بیماری را در زندگی آسان می‌کند. وقتی انسان بداند که هر چیزی که انسان بدان گرفتار شده است، پایه برنامه‌ای و حکمتی است،‌ مقاومت کم‌تری از خود نشان می‌دهد و جزع و فزع نمی‌کند. به ویژه کسانی که می‌دانند این از ناحیه خداوندی حکیم و فرزانه است. در آیه فوق خدا از مردم می‌خواهد که به مصیبت های وارده به‏‏ گونه‌ای بنگرند که از جانب خدا و قضا و قدر الهی است و شایسته است انسان در برابرش شکیبایی کند،‌ نه آنکه افسوس و حسرت بخورد و به حزن و اندوه دچار شود.
امام سجاد (ع) در دعای ششم صحیفه می‌فرماید:‌ «لَيْسَ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ إِلَّا مَا قَضَيْتَ، وَ لَا مِنَ الْخَيْرِ إِلَّا مَا أَعْطَيْت‏؛[پروردگارا!]‌ به غیر آنچه فرمان تو بر آن رفته، کاری نتوانیم، و جز آنچه تو بر ما بخشی خیری به ما نمی‌رسد.»