آرامش

​آن شب عاشورا اگر بدانید چه شبی بود!معراج بود، یک دنیا شادی و بهجت و مسرّت حکمفرما بود. 
در آن شب خودشان را پاکیزه می‏کردند، حتی موهای بدنشان رامی‏ ستردند.خیمه‏ ای بود به نام خیمه تنظیف. کسی داخل خیمه بود، دو نفر دیگر بیرون خیمه ایستاده و نوبت گرفته بودند. یکی از آنها- که ظاهراً بُرَیر است- با دیگری شوخی و مزاح می‏کرد.آن دیگری به او گفت: امشب شب مزاح نیست.
گفت: اساساً من اهل مزاح نیستم ولی امشب شب مزاح است! وقتی که دیگران آمدند این توّابین و مستغفرین را دیدند، می‏ دانید درباره‏ شان چه گفتند؟ پس از آنکه از کنار خیمه ‏های حسین گذشتند، گفتند (دشمن این حرف را می‏گوید): «لَهُمْ دَوِی کدَوِی النَّحْلِ مابَینَ راکعٍ وَ ساجِدٍ» مثل اینکه انسان از کنار کندوی زنبور عسل گذشته باشد. صدای زمزمه زنبورها چگونه بلند است؟ صدای زمزمه حسین و اصحابش به ذکر و دعا و نماز و استغفار این گونه بلند بود.
منبع:آزادی معنوی، ص: 128