آرامش

ششم: دل سوزی!

این هم از فریب‌های نفسانی است که به خیال دلسوزی می‌گوید: بیچاره فلانی، برایش غمگین شدم که چنین کاری از او سرزد. و با این شکل غیبت می‌کند. در حالی که می‌توانست بدون اسم و رسم هم برای کسی دلسوزی کند و چه بسا شیطان او را در این ورطه می‌اندازد تا ثواب غم و رحمت خواص را باطل کند.

هفتم: خشم و غضب؛

و چه بسا بسیاری از ما این خشم را عذری برای غیبت خود می‌دانیم و فریب می‌خوریم.

هشتم: اظهار شگفتی!

این مورد نیز از کلک‌بازی‌های نفس است که عیبی را از فردی در جمعی می‌گوید، به این گونه که: عجب از فلانی مرتکب چنین کاری شد!

نهم: حسادت.

منبع :راه کارهای دوری از گناه سلسله مباحث غیبت و تهمت، صفحه 17، عزیزالله حیدری