آرامش

رسول خدا« صلی الله علیه وآله» به جابر بن عبد الله انصاری فرمودند: يَا جَابِرُ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ مَنْ صَامَ نَهَارَهُ وَ قَامَ وِرْداً مِنْ لَيْلِهِ «2» وَ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ كَفَّ لِسَانَهُ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَخُرُوجِهِ مِنَ الشَّهْرِ فَقَالَ جَابِرٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَحْسَنَ هَذَا الْحَدِيثَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَا جَابِرُ وَ مَا أَشَدَّ هَذِهِ الشُّرُوط.

ای جابر! این ماه رمضان است، هر کس روزش را روزه بگیرد و شبش را در حالی که ورد و ذکر میگوید بپادارد و عفّت شکم و شرمگاهش را حفظ کند و زبانش را نگه دارد، از گناهانش خارج می شود همانگونه که از این ماه خارج می شود، جابر گفت: ای پیامبر خدا! [این مطلب] چه گفتار نیکویی است! پیامبر خدا «صلی الله علیه وآله» فرمودند: ای جابر! این شرط ها چه شرط های دشواری است.

الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج4 ؛ ص87