آرامش

#شهید_مطهری:

باید بدانیم همانطور که در بیرون خود روشنایی و تاریکی می بینیم و بیرون وجودمان تاریک یا روشن می شود، در درون و ضمیر خود نیز روشنایی و تاریکی احساس می کنیم.

ضمیر بعضی روشن است و گویی در آن چراغی نصب شده است
و به عکس ضمیر بعضی تاریک است در اثر خاموشی چراغ باطن؛ و این قطعا حقیقتی است.

🔰 افراد روشن ضمیر اولین چیزی که دارند این است که :::⬅️بهتر از دیگران خوبیها و بدیها را احساس می کنند⬅️ عیبها و نقصها را می بینند و اعتراف می نمایند.

ولی افرادی که درونی تاریک دارند:::
واضح ترین و بزرگترین عیب خود را نمی بینند و منحصر به این نیست.

نکته ای را فیلسوفان توجه کرده اند و آن اینکه انسان بیرون خودش را از آئینه و عینک وجود خودش می بیند.
ما یکدیگر یا جهان را با عینک وجود خودمان می بینیم.

اگر این عینک، سفید و بی غبار باشد اشیاء و جهان را همانطور که هست سفید و روشن می بینیم و اگر تیره و سیاه باشد جهان را تیره و سیاه می بینیم و این نکته بسیار جالب است.

مولوی می گوید:
چون تو برگردی و برگردت سرت
خانه را گردنده بیند منظرت

امتحان کن، دور خودت بچرخ، بعد بایست، می بینی تمام اطرافت می چرخد، در حالیکه اینطور نیست بلکه سر تو می چرخد!

اگر انسان باتقوا و روشن و پاک و صاف باشد، کوچک را کوچک، سفید را سفید و سیاه را سیاه خواهد دید.

قرآن می گوید: تقوا داشته باشید تا عینک درونتان سفید باشد و جهان را همچنانکه هست ببینید.

منبع:از کتاب آشنایی با قرآن جلد 3