آرامش

روایت شده است که مهمانی به خانه ی ابوذر غفاری آمد.ابوذرگفت:من اینجا مشغولی(کاری)دارم، برو به فلان جا که شتران من چرا می کنند و شتری نیکو از میان شتران برگزین و بیاور.

وی برفت و شتری لاغر بیاورد.ابوذر گفت:چرا این را آوردی شتری بهتر از این نبود؟

گفت:بود؛ ولی من نیاوردم و بگذاشتم برای روزی که تو را احتیاجی باشد.

ابوذر گفت:شدت احتیاج من آن روزی باشد که مرا در قبر نهند.نشنیده ای که حق تعالی فرموده:(لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون){سوره ی آل عمران آیه ی 92}

(یعنی) هرگز به نیکوکاری نمی رسید مگر اینکه از آنچه دوست می دارید (در راه خدا)انفاق کنید.

پس فرستاد.شتری که نیکوتر از آن بود بیاوردند و آن را برای رضای الهی صرف مهمان کرد.
منبع:منهج الصادقین/جلد دوم