آرامش

در زمان عمر بن خطاب مردی از منطقه آذربایجان نزد عمر رفت و برای اهل شدن و رام شدن حیواناتش در خواست ذکری کرد عمر نیز
ذکری به او داد مرد آذربایجانی وقتی به شهر خود برگشت ذکر مورد نظر را در طویله به گوش حیواناتش خواند، همه چهارپایانش رمیده و به او حمله کردند و او را شدیداً زخمی کردند تا اینکه با سختی و کمک دیگران از دست حیوانات خلاصی یافت.
او راهی مدینه شد و از اثر نامطلوب ذکر به عمر شکایت کرد عمر از او نپذیرفت او سپس نزد امام علی علیه السلام رفت و حضرت به او
فرمود:وقتی به شهر خود رسیدی به گوش حیوان خود بخوان:
«اَللّٰهُمَّ اِنّی اَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ نَبِیِّکَ نَبیِّ الرَّحْمَة وَ اَهْلِ البَیْتِهِ الَّذینَ اَخْتَرْتَهُمْ عَلیٰ عِلْمٍ عَلَی الْعٰالَمین اَللّٰهُمَّ فَذْلِل لی صُعوبَتِهٰا وَ حُزونَتِهٰا وَاکْفِنی شَرِّهٰا فَاِنَّکَ الْکافیِ الْمَعافی وَ الْغالِبِ الْقاهِر».
حصرت فرمود: برای خلاصی از شر اهل و یا فرزند شرور یا فرعون و طاغی این را بخوانید.

منبع:بحارالانوار،ج۹۲،ص۲۸۴،باب۱۰۸.