آرامش

♥️ ?
•| #حتما_تا_آخرش_بخونید

زمانی ڪه پیامبر(ص)
مڪه را فتح ڪرد،‌ بر روی صفا
ایستاد و به بنی‌هاشم فرمودند :

نگوئید محمّد از ماست‌ (و گناه ڪنید)؛

سوگند بخدا ڪه‌ دوستان‌ و
محبّان‌ من‌ فقط پرهیزڪاران‌ هستند!

اگر‌ در روز قیامت‌ نزد
من‌ آئید؛ در حالیڪه‌ دنیا را برگردن
‌های خود میڪشید، من شمارا نمیشناسم…

آگاه‌ باشید ڪه من‌ حقّا حجّت‌
را تمام‌ ڪردم‌ و راه‌ عذر را بر شما بستم.‌

•| #روضه‌ڪافی_ص182
•| #بحارالانوار_ج8_ص359

احنف بن قیس نقل می کند: روزی به دربار معاویه رفتم و دیدم طعام‌های مختلفی برای او آوردند که حتی نام برخی را نمی‌دانستم.

پرسیدم: این چه طعامی است؟
معاویه جواب داد:
مرغابی است ، که شکم آن‌را با مغز گوسفند آمیخته و با روغن پسته سرخ کرده و نِیشکر در آن ریخته‌‏اند.

✍ بی اختیار گریه‏‌ام گرفت. معاویه با شگفتی پرسید: علّت گریه‏‌ات چیست؟
گفتم: به یاد علی بن ابیطالب افتادم. روزی در خانه او میهمان بودم.
آنگاه سفره‌‏ای مُهر و موم شده آوردند.
از علی پرسیدم: در این سفره چیست؟
پاسخ داد: نان جو گفتم: شما اهل سخاوت می‏‌باشید، پس چرا غذای خود را پنهان می‏‌کنید؟

✍ ? علی فرمود: این کار از روی خساست نیست، بلکه می‏ترسم حسن و حسین‏، نان‌ مرا با روغن زیتون یا روغن حیوانی، نرم و خوش طعم کنند. گفتم: مگر این کار حرام است؟ علی فرمود: نه، بلکه بر حاکم امت اسلام لازم است در طعام خوردن، مانند فقیرترین مردم باشد تا فقر مردم، باعث کافر شدن آنها نگردد و هر وقت که فقر به مردم فشار آورد بگویند:
بر ما چه باک، سفره امیرالمؤمنین نیز مانند ماست.

✍ ? معاویه گفت: ای احنف! مردی را یاد کردی که فضیلت او را نمی‌توان انکار کرد.

منبع: الفصول العلیه ، صفحه 51

مرحوم عارف بالله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی (م ۱۳۴۳) فرمودند: من کتابی نوشتم و پیش از چاپ دیدم مرحوم فیض کاشانی در همین موضوع کتاب نوشته است لذا برای چاپ به تردید افتادم.

روزه گرفتم به دستورالعملی که برای دیدن امامان در خواب است و به امام صادق متوسل شدم.
در خواب امام را دیدم و سؤال کردم: آیا کتاب فیض بهتر است یا کتاب من؟ امام سکوت کردند، عرض کردم: آیا همچون شما، سائل را محروم می کند؟
امام فرمودند: کتاب فیض بهتر است. پس کتابم را محو کردم.

منبع شیخ مناجاتیان ص 82

امام رضا (ع) به ساده برگزار کردن مهمانی تاکید داشتند؛برای همین، روزی به یاران خود روایتی گفتند: روزی مردی،امام علی (ع) را به خانه‌اش دعوت کرد؛ امام (ع) فرمودند: اگر سه چیز را به من قول بدهی، دعوتت را می‌پذیرم
گفت: چه چیز آقاجان؟ امیرالمومنین (ع) فرمودند:‌ برای من چیزی از بیرون خانه تهیه نکنی همانی را بیاوری که در خانه داری خانواده‌ات را هم به زحمت نیندازی! مرد، شرط‌ها رو قبول کرد، امام (ع) دعوتش را پذیرفت

منبع: بحارالانوار. ج ۷۲. ص ۴۵۱