حکمتهای نهج البلاغه
? حکمت 349 نهج البلاغه
☑️بسیار زیبا و آموزنده
?و درود خدا بر او فرمود:
? آنکس که در عیب خود بنگرد از عیب جویی دیگران باز ماند،
? و کسی که به روزی خدا خشنود باشد بر آنچه از دست رود اندوهگین نباشد،
? و کسی که شمشیر ستم بر کشد با آن کشته شود
? و آنکس که در کارها خود را به رنج اندازد خود را هلاک سازد،
? و هر کس خود را در گردابهای بلا افکند عرق گردد،
? و هر کس به جاهای بدنام قدم گذاشت متهم گردید.
? و کسی که زیاد سخن میگوید: زیاد هم اشتباه دارد،
? و هر کس که بسیار اشتباه کرد، شرم وحیاء او اندک است،
? و آن که شرم او اندک، پرهیزکاری او نیز اندک خواهد بود،
? و کسی که پرهیزکاری او اندک است دلش مرده،
? و آن که دلش مرده باشد، در آتش جهنم سقوط خواهد کرد.
? و آنکس که زشتی های مردم را بنگرد، و آن را زشت بشمارد سپس همان زشتی ها را مرتکب شود، پس او احمق واقعی است.
? و آنکس که فراوان به یاد مرگ باشد در دنیا به اندک چیزی خشنود است،
? و هر کس بداند که گفتار او نیز از اعمال او به حساب میآید جز به ضرورت سخن نگوید.