#حدیث_قدسی
✨﷽✨
✍ خداوند تبارک و تعالی میفرماید: ای موسی! چون با من نماز کنی زبان خود را در پشت قلب خود جای بده، چون بنده ذلیل در برابر من ایستد با دلی ترسناک و لرزان و جسمی که گرسنهای را طعام دهد، نماز او را میپذیرم.
در حدیث فوق مراد از “زبان در پشت قلب جایگرفتن، به این معناست که اول دلت مرا یاد کند بعد زبانات. اگر دلت یاد من نبود و مرا نشناخت، زبان خود بر صداکردن من جلو مینداز و مرا با زبانی یاد نکن که دلت بر آن گواهی نمیدهد. در حدیثی از نبی مکرم اسلام (ص) آمده چنین کسی “منافق” است.
? مثال: کسی که قلباش مرا به صفت کریمبودن نشناخته است، حق ندارد در زبان مرا “یَا کریم” بخواند که با زبان هر اندازه یَا کریم بگوید، من از او نخواهم پذیرفت، یا کسی که دیگران را در زمان مصیبتشان، در به روی حاجتشان باز نمیکند و نمیداند اگر دری باز کند من درهایِ زیادی بر روی او باز خواهم کرد و مرا به اسم “یَا مِفتاح” باور ندارد، حق ندارد ذکر یَا مِفتاح گوید و اگر چنین گوید “منافق” است و آثار و برکات اسم مرا هرگز دریافت نخواهد کرد.
? معراج السعاده