آرامش

زيد بن عليّ از پدرش #امام_سجاد  زين العابدين عليه السلام حكايت نمايد: روزي #پيامبر_اکرم صلّي اللّه عليه و آله، انگشتر خود را به #امام_علی بن ابي طالب عليه السلام داد و فرمود:
اين انگشتر را نزد حكّاك برده، به او بگو كه بر نگين آن: «محمّد بن عبداللّه» نوشته شود. اميرالمؤ منين عليّ عليه السلام آن انگشتر را گرفت و پيش حكّاك برد واظهار داشت: بر نگين اين انگشتر نقش كلمه «محمّد بن عبداللّه» حكّاكي كَنْده كاري نما. حكّاك آن را پذيرفت وليكن در هنگام كار، دست و قلم او خطا رفت و به جاي آن نقش «محمّد رسول اللّه» نوشته شد. هنگامي كه امام عليّ عليه السلام خواست انگشتر را بگيرد، دقّت نمود؛ و چون ديد نقش، غير از چيزي است كه دستور داده بود، به او فرمود:

من چنين موضوعي را نگفته بودم. حكّاك اظهار داشت: بلي، صحيح مي‌فرمائي؛ وليكن دستم به اشتباه رفت.
پس حضرت آن انگشتر را گرفت و نزد رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله آورد واظهار داشت: يا رسول اللّه! حكّاك آنچه را گفته بودم، انجام نداده ومدّعي است كه دستش خطا رفته است. در اين لحظه پيامبر خدا آن انگشتر را گرفت و پس از دقّت بر آن فرمود: اي عليّ! من محمّد بن عبداللّه هستم، پس چرا «محمّد رسول اللّه» نوشته شده است و سپس انگشتر را به دست مبارك خود نمود؛ و چون صبح شد و بر انگشتر نگاه كرد، ديد زير آن نوشته شده است: «عليّ وليّ اللّه» پس به همين جهت تعجّب حضرت رسول صلّي اللّه عليه و آله فزوني يافت، در همين بين جبرئيل امين عليه السلام نازل شد و رسول خدا جريان را براي او بازگو نمود.
جبرئيل در پاسخ اظهار داشت: آنچه را كه تو خواستي نوشته شود گفتي؛ و آنچه را كه ما خواستيم نوشتيم.
 بحار الا نوار : ج ۱۶، ص ۹۱، ح ۲۶