آرامش

رسول اللَّه صلى الله عليه و آله
من دَخَلَ السّوقَ فَاشتَرى‏ تُحفَةً، فحَمَلَها إلى‏ عِيالِهِ، كانَ كَحامِلِ صَدَقَةٍ إلى‏ قَومٍ مَحاويجَ، و ليَبدَأ بِالإِناثِ قَبلَ الذُّكورِ؛ فَإنَّهُ مَن فَرَّحَ انثى‏ فَكَأنَّما عَتَقَ رَقَبَةً مِن وُلدِ اسماعيلَ، و مَن أقَرَّ بِعَينِ ابنٍ فَكَأنَّما بَكى‏ مِن خَشيَةِ اللَّهِ، وَ مَن بَكى‏ مِن خَشيَةِ اللَّهِ أدخَلَهُ اللَّهُ جَنّاتِ النَّعيمِ. 
  هر كس وارد بازار شود و چيزى بخرد، و آن را براى خانواده‏اش ببرد، مانند كسى است كه صدقه‏اى را براى گروهى نيازمند مى‏برد و بايد پيش از پسران، از دختران آغاز كند؛ چرا كه هر كس دختركى [از فرزندان خود] را شاد كند، گويا برده‏اى از فرزندان اسماعيل را آزاد كرده است و هر كس چشمِ پسرى را روشن كند، گويا از ترس خداوند گريسته است و هر كس از ترس خداوند بگِريد، خداوند، او را وارد بهشت‏هاى پُر نعمت مى‏سازد.
ثواب الأعمال: ص 239 ح 1، الأمالي للصدوق: ص 672 ح 904