آرامش

غار «حِرا» نقطه عبادتگاه «امين قريش» بود. او شبها و روزهای پيش از بعثت و رسالت را در آنجا سپری می كرد و اين نقطه دور از غوغای زمان و زمانه را به عنوان عبادتگاه خويش انتخاب كرده بود. تمام ماه رمضانها را در اين نقطه می گذراند و در غير اين ماه نيز ايّامی را در آنجا سپری می كرد و حتی همسر عزيزش می دانست هر گاه حضرت به خانه نيايد، به طور قطع در غار «حراء » مشغول عبادت است و هر موقع كسانی را دنبال او می فرستاد، او را در آن نقطه در حال تفكر و عبادت پيدا می كردند و او پيش از آنكه به مقام نبوت برسد، در باب دو موضوع بيشتر فكر می كرد؛ فكری كه برترين عبادتها بود:. اوراق و صفحات كتاب هستی را بررسی می كرد و در سيمای هر موجودی نور خدا، قدرت خدا و اثر علم او را مشاهده می كرد.
2. درباره وظيفه سنگينی كه می دانست به عهده او قرار خواهد گرفت و همين طور انحطاط و فسادی كه جامعه انسانی آن روز را فراگرفته بود، فكر می كرد.
و سرانجام وحی نيز در همان غارِ حراء بر او نازل گشت و محل عبادت او نقطه آغاز رسالتش شد. آري، عبادتها و مناجاتهای شبانه، زمينه ساز رسالت و دريافت وحی گرديد.

 منبع : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره 77