انفاق
04 اسفند 1395 توسط آرامش
كسى مىتواند از غريزه حبّ به مال و حُبّ به دنيا و حبّ به نفس آزاد شود كه به عشق عظيم‌ترى رسيده باشد و به نيروى وسيع‌ترى و عميق‌ترى دست يافته باشد؛ كه: «الَّذينَ آمَنُوا اشَدُّ حُبّاً للَّهِ»(بقره:۱۶۵).
و با اين زيربناست كه انفاق و مواسات و ايثار شكل مى‌گيرد و استوار مى‌شود.
آنها كه از غريزه‌ها آزاد شده‌اند و علاقه به خودشان از روى وظيفه است و رسيدگى به خودشان به خاطر دستور حق است، اينها به آسانى مى‌توانند هنگامى كه محتاج‌تر و يا كم‌ظرفيت‌تر از خود را مشاهده كردند، مال خود را كه مال خداست به او ببخشند و حتى چند شب گرسنه بمانند.
استاد مرحوم علی صفایی حائری
منبع:فقر و انفاق، ص۶۴.
