آرامش

مردى خدمت امام حسن مجتبى علیه السلام آمد و از قحطى و گرانى به آن حضرت شكایت نمود، پس حضرت به او فرمود: از خدا طلب آمرزش كن، و مرد دیگرى آمد و به آن حضرت از فقر و تهى دستى شكایت كرد، پس حضرت به او هم فرمود از خداوند (جهت گناهان خود) استغفار و طلب آمرزش نما، و مرد دیگرى آمد و به آن حضرت عرض كرد از خدا بخواه و دعا كن كه خداوند #پسر ى به من لطف فرماید، پس به او هم فرمود: از خدا طلب آمرزش نما.
 پس ما (حضار مجلس) به آن حضرت عرض كردیم مردانى چند خدمت شما آمدند و از چیزها و گرفتاریهاى گوناگون شكایت داشتند و تقاضاى مختلفى نمودند و شما همه آنها را به استغفار و طلب آمرزش امر فرمودى، پس حضرت فرمود: من این را از پیش خود نگفتم و همانا در این باره از فرموده خداوند (در قرآن) پند گرفتم و استفاده نمودم (كه فرموده:) اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً یُرْسِل السَّماءَ عَلَیْكُمْ مِدْراراً وَ یُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً «از پروردگار خود طلب آمرزش نمائید همانا او بسیار آمرزنده است تا آنكه از آسمان بر شما باران پشت سر هم بفرستد و شما را بمال و ثروتها و پسرها كمك و مدد فرماید، و براى شما باغها و نهرها قرار دهد».
(شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج9، ص81.)