آرامش

امام علی علیه السّلام میفرمایند:
المؤمنُ بِشْرُهُ في وجهِهِ ، وحُزنُهُ في قلبِهِ ، أوسَعُ شَيءٍ صَدْرا ، وأذَلُّ شَيءٍ نَفْسا ، يَكْرَهُ الرِّفْعةَ ، ويَشْنَأُ السُّمْعةَ ، طويلٌ غمُّهُ ، بَعيدٌ هَمُّهُ ، كثيرٌ صَمتُهُ ، مَشغولٌ وقتُهُ ، شَكورٌ ، صَبورٌ ، مَغمورٌ بفِكرَتِهِ ، ضَنينٌ بخَلّتِهِ ، سَهلُ الخَليقةِ ، لَيِّنُ العَرِيكةِ ، نَفسُهُ أصْلَبُ مِن الصَّلْدِ ، وهُو أذَلُّ مِن العبدِ.
مؤمن شادى اش در چهره اش میباشد و اندوهش در دلش، از نظر تحمّل وسیعترین موجود و از نظر اخلاق متواضعترین مخلوق است. برتری را خوش ندارد و خودنمايی را دشمن دارد. اندوهش دراز است و همّتش بلند؛ بسيار خموش است و اوقاتش به بيكارى نمیگذرد؛ شكور است و شكيبا؛ غرق در انديشه خويش است و در پايبندى به دوستى خود [با ديگران ]حريص. نرمخو و مهربان است، اراده اش سخت تر از سنگ خار است و با اينحال از يك برده، خوارتر و افتاده تر است!!

بحار الأنوار ۶۹/۴۱۰/۱۲۷

امام صادق عليه السلام:همانا نوح در روز اول رجب سوار كشتى شد و به همراهان خود دستور داد اين روز را روزه بگيرند. و فرمود، هر كس اين روز را روزه بگيرد. جهنم باندازه دورى مسافت يك سال از او دور خواهد شد و كسى كه هفت روز روزه بگيرد، درهاى هفتگانه بهشت براى او باز مى شوند و كسى كه پانزده روز روزه بگيرد، حاجتش داده خواهد شد و كسى كه بيشتر روزه بگيرد خداى عزوجل ثواب بيشترى به او عنايت مى فرمايد.
سند : کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال شیخ صدوق رحمه الله علیه

عارفي را گفتند : زندگي به جبر است يا اختيار؟
گفت : امروز اختيار ، تا چه بكارم
اما فردا جبر ، زيرا به اجبار بايد درو كنم ، هر آنچه ديروز به اختيار كاشتم

امير المومنين (عليه السلام) فرمود: خداوند تبارك و تعالى به حضرت موسى (عليه السلام) فرمود: اى موسى چهار وصيت مرا حفظ كنيد:

اول: مادامى كه خودت از گناه و عيب پاك نشده‏ايد عيب جويى از ديگران نكنيد.

دوم: مادامى كه خزانه من تمام نشده غم روزى را نخوريد.

سوم: مادامى كه ملك من زايل نشده و من هستم اميد از غير نداشته باشيد.

چهارم: مادامى كه شيطان زنده است از مكر او ايمن باش(1).

منبع:
1- مواعظ العدديه ص 126