آرامش

◀️مرحله سوّم این است كه حالت قبلی از كنترل انسان خارج شود و با سخنان و اعمال خلاف همچون غیبت و… آن را بروز دهد و عملاً برای زوال نعمت و انتقام تلاش كند.
این همان حسدی است كه بالاتفاق حرام و از گناهان كبیره می‌باشد و آثار زیان باربر آن مترتب می‌شود و در روایتی از امام صادق ع به آن اشاره شده است : مؤمن حسدش را به كار نمی‌بندد و عملاً به دنبال تخریب دیگران نمی‌رود.

2⃣ مشغول داشتن دل
◀️مرحله دوّم که باید از آن دوری جست، این كه انسان دل را به آن مشغول دارد و مرتب خطورات قلبی را در ذهن تكرار نماید.
هرگاه حسد، آدمی را به افعال و گفتار ناپسند وادار كند… گناه كرده. همچنین اگر از اظهار و ابراز آن خویشتن داری نماید و از رفتار و گفتاری كه دلالت بر حسد نماید، پرهیز كند، ولی در باطن زوال نعمت محسود را طالب و به درد و رنج او راغب باشد و از این نظر احساس ناراحتی نكند و بر خود خشمگین نباشد، باز گناه كرده است.

1 خطور قلبی
◀️مرحله اوّل: در لحظه‌ای كه انسان با خبر می‌شود فلان نعمت به فردی كه رقیب اوست رسیده، بی اختیار ناراحتی در قلب او خطور می‌كند و آرزوی زوال آن نعمت را می‌نماید. همه گرفتار این مرحله اند و گناهی بر آن بار نیست.
پیامبر اكرم ص : سه چیز است كه هیچ كس از آنها رهایی ندارد: گمان بد، فال بد و حسد
و من راه نجات از آنها را برای شما بازگو می‌كنم. هنگامی كه گمان [بد] درباره كسی بردی، به آن، ترتیب اثر مده و هنگامی كه فال بد زدی، اعتنا مكن و به كار خود ادامه بده و هنگامی كه حسد ورزیدی، ستم نكن [و در عمل آن را دنبال نكن

یک «الله اکبر» اگر در روح انسان اثر خود را بگذارد، همه چیز را در نظر انسان کوچک و حقیر می‏ کند. کیست که در جریان زندگی با حوادث و شخصیتهایی روبرو نشده باشد که او را مرعوب نکرده باشد؟

چقدر اتفاق می ‏افتد که انسان در اثر اینکه مرعوب دیگری می‏ شود، چیزی را که می‏ خواهد بگوید از یاد می ‏برد و چیزی را که نمی ‏خواهد بگوید بی ‏اختیار می‏ گوید. «الله اکبر» یعنی خدا بزرگتر است؛ دیگر هیچ عظمتی و ابّهتی انسان را مرعوب و مقهور نمی‏ کند. ‏

منبع : یادداشت‏های استاد مطهری، ج‏6، ص177