آرامش

آیا نمیدانی که اگر پنجره آشپز خانه را به رو به کوچه بگذاری و ماهی و مرغ و…درست کنی و فقیر بویش را حس کند و یک آه بکشد این آه زندگی تو را خراب کند .همان طور که در روایت آمده زندگی یعقوب علیه السلام را دگرگون کرد.و سالها به بلا گرفتار شد و گریه و زاری می کرد .

منبع :آداب الطلاب ص478

 آیت الله ممدوحی، از شاگردان علامه طباطبایی می گوید: 

مرحوم علامه  می فرمودند:

 «پدر و مادرم را در سن کودکی از دست دادم و دو تا لَله[دایه] مرا بزرگ کردند؛ وقتی برای من استاد خصوصی گرفتند، استاد از من سئوالی کرد در جواب سئوال ماندم و استاد شکایت مرا به لَلِه کرد و گفت، سید محمد حسین نمی تواند جواب بدهد و درس نخوانده است، مرا توبیخ کردند و آنقدر این مسئله برای من سنگین بود با این که کودک بودم؛ وضو گرفتم، داخل مسجدی رفتم و دو رکعت نماز خواندم، سجده کردم و از خدای متعال درخواست کردم؛ خدایا یا همین الان مرگ مرا برسان یا استعدادی به من بده که بعد از این توبیخ و سرزنش نشوم، از مسجد بیرون آمدم، از آن به بعد محتاج استاد نبودم و تمام درسها را پیش مطالعه می کردم، بعد می‌فرمودند: 

 در عین حال خودم را از استاد منقطع نکردم، چرا که می ترسیدم اعوجاج علمی پیدا کنم و می خواستم استاد همیشه هدایتگر من باشد.»

ام عسكرى عليه  السلام :

جُعِلَتِ الخَبائِثُ في بَيتٍ و جُعِلَ مِفتاحُهُ الكِذبَ ؛ 

همه پليدى ها را در خانه اى نهادند و كليد آن دروغ است

 منبع. ميزان الحكمه ، ح 17410 .

 توبه يعني پشيماني واقعي و تصميم به بازگشت از گناه و جبران آن . توبه ، اگر نصوح و  واقعي باشد از هر گناهي، پذيرفته است ،چه کبيره باشد و چه صغيره . پذيرش آن مختص به گناه خاصي نيست. 

 بنابراين آنچه باعث پذيرش توبه مي شود ، پشيماني واقعي از ارتکاب گنان و تصميم بر باز گشت و اصلاح است  . شفاعت براي کسي کارساز است که توبه واقعي کرده باشد . کسي که واقعا پشيمان نشده و بازنگشته و تصميم بر اصلاح ندارد ، تکلم به الفاظ و اوراد و ادعيه براي او ارزش ندارد .

???? حضرت آدم (ع) از اينکه مرتکب خوردن از درخت ممنوعه شد ، به شدت پشيمان گرديد و به سوي خدا باز گشت .با توبه و زاري از حضرت حق خواست تا خطاي او را ببخشد و بپوشاند و او را به سراي قرب بازگرداند .

 خداوند که صداقت ايشان را ديد، آن کلمات را به ايشان آموخت تا بدانان توسل جويد و خداوند به حرمت آنان ، توبه وي را پذيرفت . 

 اما اين که اين کلمات چه بوده است ، روايات مختلف است و دو مصداق مهم براي آن ذکر کرده اند : 

يکي ذکر توبه و مغفرت طلبي  به صورت زير:

لا اله الا انت سبحانک اللهم و بحمدک عملت سوء و ظلمت نفسي فاغفر لي و انت خير الغافرين  و ارحمني و انت خير الراحمين  فتب علي انک انت التواب الرحيم(۱)

دوم خداوند اسامي پنج تن را به ايشان ياد داد تا به آنان توسل بجويد و حضرت با توسل به آنان، طلب توبه کرد و عرض کرد :

اللهم بجاه محمد و آله الطيبين بجاه محمد و علي و فاطمه و الحسن و الحسين و الطيبين من آلهم لما تفضلت عليّ بقبول توبتي و غفران خطيئتي و اعادتي من کراماتک الي مرتبتي. (2)

 اما همان گونه که بيان شد ، سبب اصلي پذيرش توبه ، داشتن حقيقت قلبي و عملي توبه است.

 منبع

۱. البرهان ،ج1،ص191. اين دعا با شرح بيشتر و کمتر هم در روايات آمده که در همين منبع موجود مي باشند.

۲.همان ،195.