آرامش

در روایات می فرمایند: « عمل بدون علم» فایده ندارد و « علم بدون عمل» هم فایده ندارد؛ یعنی آن ثمر و میوه ای که انسان می خواهد از چیزی به دست بیاورد ، اگر علم و عمل با هم نباشد به دست نمی آورد؛ هم در اهداف مادّی و هم در اهداف معنوی این طور است . اول دستور العمل است، سپس عمل. دستور العمل بدون عمل فایده ندارد؛ عمل بدون دستورالعمل هم فایده ندارد.

⚠️ اول باید بدانم ؛بعد هم باید به این دانستن عمل کنم.وقتی عمل کردی باید برای روح تو یک حالتی ایجاد کند. اگر آن حالت هم برای روح تو ایجاد نشد، باز هم فایده ندارد؛ لذا می فرمایند: یعنی آن حالت ناشی از عمل است و آن عمل هم ناشی از علم است. خُب ، کدام عمل است که آن حالت را برای روح ایجاد می کند؟نکته اش همین جا است؛ آن عملی است که از روی اخلاص باشد.

[ از فرمایشات آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه ، ادب الهی (کتاب دوم) تهران ،مصابیح الهدی، 1391 ، ص 35 و 36 . ]