آرامش

می گفت شب عملیات نزدیک خاکریز دشمن خوردیم به یک میدان مین.
چهل پنجاه متر عقب تر یک گردان نیرو منتظر دستور من بود برای حمله.
گشتیم شاید معبر عراقی ها رو پیدا کنیم، پیدا نشد.

بچه های اطلاعات حیرون و سردرگم خیره به من شدند.
متوسل شدم به بی بی فاطمه زهرا ( سلام الله علیها ) دلم شکست.
گریه ام گرفت. در همان اوضاع صدای خانمی به گوشم رسید، صدایی ملکوتی که هزار جان تازه به آدم می بخشید.
به من فرمودند: فرمانده!

یعنی آن خانم، به همین لفظ فرمانده صدام زدند و فرمودند: اینطور وقتها که به ما متوسل می شوید، ماهم از شما دستگیری می کنیم ، ناراحت نباش.

 نمی دانم چند دقیقه گذشت بی اختیار به نیروها دستور حمله دادم.

بچه های اطلاعات با دادوبیداد می گفتند: ” حاجی چیکار کردی? همه رو به کشتن دادی…”
همان روز که حاجی این خاطره رو تعریف کرد، محمدرضا فداکار رو دیدم. می گفت: ” لرز عجیبی تو صدای عبدالحسین افتاده بود. چشمهاش پراز اشک شد.
ادامه داد: چیزهایی رو که دیشب به تو گفتم که برو سمت راست و برو کجا ، همه اش از طرف همان خانم بود.
بعد من باالتماس گفتم: ” یا فاطمه زهرا ( س ) ، اگر شما هستید پس چرا خودتان را نشان نمی دهید?!  فرمودند: الان وقت این حرفها نیست ، واجب تر این است که بروی وظیفه ات را انجام بدهی… “

اون شب حتی یک مین هم عمل نکرد. چندروز بعد سه تا از بچه ها گذرشون افتاده بود به همان میدان مین.
اولین نفر که پا می گذاره توی میدان، یک مین عمل می کنه و پاش قطع می شه.
بچه ها برای امتحان کردن مین ها، کلاه آهنی پرت می کردند توی میدان مین، مین های ضد نفر هم یکی یکی منفجر می شدند!


خاطرات سردار شهید حاج عبدالحسین برونسی، فرمانده تیپ 18 جوادالائمه ( علیه السلام ) از لشکر 5 نصر، راوی همسر و یکی از همرزمان شهید، از کتابهای  خاکهای نرم کوشک و ساکنان ملک اعظم، نوشته سعید عاکف

تغییر نعمتها : رسول ص : «‌اَلذُّنُوبُ تُغَیرُ النِّعَمَ ؛ گناهان نعمتها را تغییر می‌دهند.‌

قساوت قلب : امیرالمؤمنین ع : اشکها خشک نمی‌شود مگر به خاطر قساوت قلبها و قلبها قسی نمی‌شود مگر به واسطة زیادی گناهان. ‌

دوری از رستگاری: امام صادق ع : هنگامی که کسی گناه می‌کند در دلش نقطه سیاهی خروج می‌کند. حال اگر توبه کند آن نقطه سیاه پاک می‌شود. اما اگر باز هم گناه کند آن نقطه سیاه بزرگتر می‌شود تا سراسر قلبش را فرا می‌گیرد و از آن به بعد هرگز رستگار نمی‌شود.»
پی نوشت :
مستدرک الوسائل، ج 12، ص

 عامل دوری از خسران اخروی: «‌فَلَولا فَضلُ اللهِ عَلَیکُم وَ رَحمَتُهُ لَکُنْتُمْ مِنَ الخَاسِرینَ»؛ ‌اگر فضل و رحمت خداوند نسبت به شما نبود هر آینه از زیانکاران بودید.‌

 درخواست از فضل خدا:«‌وَ اسئَلُوا اللهَ مِنْ فَضلِهِ»؛ ‌از فضل خدا درخواست کنید. ‌

گستردگی فضل خدا: امام صادق ع: وقتی روز قیامت شود، خداوند رحمتش را پراکنده سازد، تا آنجا که ابلیس نیز در آن طمع کند.

من نکردم خلق تا سودی کنم                                     بلکه تا بر بندگان جودی کنم

منبع :
بحار الانوار، ج 70، ص384

امیر مؤمنان علیه السلام به مردی که ترس خدا بر چهره او اثر گذاشته بود نظر کرد و فرمود: ‌تو را چه شده؟ عرض کرد: ‌از خدا می‌ترسم، فرمود: ‌ای بنده خدا ! از گناهانت بترس و از عدل خدا بیم دار و بر حقوق بندگان خدا که بر گردنت هست، بیاندیش و خود را از آنها رها ساز. همچنین از آنچه خدا تو را بر آن مکلف ساخته و اطاعتش ننموده‌ای و نافرمانیش را در آنچه تو را نهی کرده انجام داده‌ای، بترس.
اگر چنین نکرده‌ای از خدا هم ترس نداشته باش که تو به وظیفه‌ات عمل کرده‌ای و او نیز به کسی ظلم نمی‌کند و بیشتر از آنچه که کسی سزاوار است، هرگز عذاب نخواهد نمود، مگر آنکه از بدفرجامی به سبب دگرگون شدن نعمتها و مبتلا شدن بر امتحانات الهی بر حال خود بیم داشته باشی.
پس اگر بخواهی که خدا تو را از فرجام بد ایمنی بخشد بدان که هر کار خیری که به آن روی آوری از فضل خدا و توفیق از جانب اوست و به هر کار بدی که به آن دست بزنی و کیفر نبینی به سبب آن است که خدا به تو مهلت داده و کیفرت را به تأخیر انداخته تا به خود آیی و توبه نمائی تا سرانجام به عفو خدا نائل گردی.
منبع :
بحار الانوار، ج 70، ص 384