آرامش

وقتی که شوهر از سرکارش بر می گردد و از چشم هایش پیداست که خستگی در عمق جانش نشسته، سزاوار است که همسر او به استقبالش برود و با چهره باز و نشاط و آکنده از محبت، او را بپذیرد، که رسول اکرم (ص) فرمودند: وظیفه زن این است که تا درِ خانه به پیشواز شوهرش برود و به وی خوش آمد بگوید.
بد زبانی:
جز کینه چیز دیگری به دنبال نمی آورد برای جلب محبت و دوستی باید با یکدیگر با خوش ربانی رفتار کنیم حضرت علی (ع) فرمودند: از گفتن سخن زشت بپرهیز که دل را پر از خشم و کینه می کند.
غررالحکم ج2 ص298  ،مستدرک الوسایل ج 3 ص 186

1. یاد خدا: اولین و مهم‌ترین عامل بصیرت افزایی، یاد خدا است.☘
2. تدبّر در قرآن: در اندیشه علوی یکی از عوامل بینش‌افزا، تلاوت قرآن و تدبّر در آیات آن است.☘
3. تقوا: فروزان شدن چراغ هدایت در قلب انسان پرهیزگار.☘
4. عبرت‌انگیزی: هر که به دیده عبرت به آن (دنیا) نگریست او را بینا کرد.☘
5. عدم دنیاپرستی: دنیا ابتدای آن سختی و مشقت، و پایان آن نابودی است.☘
6. اندیشیدن: فکر و اندیشه موجب راهنمایی است، فکر سبب رشد عقلی است.☘

غار «حِرا» نقطه عبادتگاه «امين قريش» بود. او شبها و روزهای پيش از بعثت و رسالت را در آنجا سپری می كرد و اين نقطه دور از غوغای زمان و زمانه را به عنوان عبادتگاه خويش انتخاب كرده بود. تمام ماه رمضانها را در اين نقطه می گذراند و در غير اين ماه نيز ايّامی را در آنجا سپری می كرد و حتی همسر عزيزش می دانست هر گاه حضرت به خانه نيايد، به طور قطع در غار «حراء » مشغول عبادت است و هر موقع كسانی را دنبال او می فرستاد، او را در آن نقطه در حال تفكر و عبادت پيدا می كردند و او پيش از آنكه به مقام نبوت برسد، در باب دو موضوع بيشتر فكر می كرد؛ فكری كه برترين عبادتها بود:. اوراق و صفحات كتاب هستی را بررسی می كرد و در سيمای هر موجودی نور خدا، قدرت خدا و اثر علم او را مشاهده می كرد.
2. درباره وظيفه سنگينی كه می دانست به عهده او قرار خواهد گرفت و همين طور انحطاط و فسادی كه جامعه انسانی آن روز را فراگرفته بود، فكر می كرد.
و سرانجام وحی نيز در همان غارِ حراء بر او نازل گشت و محل عبادت او نقطه آغاز رسالتش شد. آري، عبادتها و مناجاتهای شبانه، زمينه ساز رسالت و دريافت وحی گرديد.

 منبع : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره 77

پيامبر اکرم(ص)فرمودند:

چهار چيز روزى را زياد مى كند: خوش اخلاقى، خوش رفتارى با همسايه، اذيت نكردن و كم كردن بى تابى.

 منبع : معدن الجواهر، ص39