غیبت
22 مرداد 1395 توسط آرامش
یکی از آفات زیان بار زبان که از گناهان بزرگ به شمار می‌رود غیبت است.
«غیبت» یعنی پشت سر دیگران بدگویی کردن و سخن ناخوشایند گفتن.
غیبت از نظر قرآن
شکی نیست که غیبت از گناهان کبیره است و مرتکب کبیره مستحقّ دوزخ است.
قرآن کریم در چند مورد شدیداً از غیبت نکوهش نموده، مانند:
«… وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً أَ یُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتاً فَکَرِهْتُمُوهُ… » (حجرات/12)
… هیچ یک از شما از دیگری غیبت نکند. آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت مردار برادر خود را بخورد؟ [به یقین] همه شما از این کار کراهت دارید [پس بدانید که غیبت کردن مانند خوردن گوشت مرده برادر دینی است، از آن سخت بپرهیزید] … .
منبع: برگرفته از کتاب اخلاق عملی، آیت الله مهدوی کنی، ص50