آرامش

​امام حسن عليه السّلام فرمودند:
مَكارِمُ الأَخْلاقِ عَشَرَةٌ: صِدْقُ اللِّسانِ وَ صِدْقُ اليَأْس

ِ

و إِعْطاءُ السائِلِ و حُسنُ الْخُلقِ وَ الْمُكافاةُ بِالصَنائِعِ وَ صِلَةُ الرَحِم
 وَالتَّذَمُّمُ عَلَى الْجارِ وَ مَعْرِفَةُ الْحَقِّ لِلصّاحِبِ، وَ قِرَى الضَّيْفِ وَ رَأْسُهُنَّ الْحَياءُ؛
مكارم اخلاق ده چيز است: 

1⃣راستگوئى 

2⃣ نوميدى راستين از غير خدا 

3⃣ بخشش به نيازمندان

4⃣ خوش خلقى 

6⃣پاداش در برابر خدمات ديگران 

7⃣ پيوند و رفت و آمد با خويشاوندان 

8⃣حمايت از همسايه 

9⃣توجّه به حقوق دوستان

10مهمان نوازى 

و مهمترين اينها شرم و حياء است.
منبع:تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 215.

تو را به تو شناختم و تو مرا بر هستی خود راهنمايی فرمودی و به سوی خود خواندی و اگر راهنمايی تو نبود من نمی دانستم تو كه هستی؟
منبع: فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی

امیرالمومنین_علی (علیه السلام) فرمود:

 شیعتنا بمنزلة النحل لو یعلم الناس ما فی أجوافها لأکلوها
 شیعیان ما مانند زنبور عسل هستند. اگر مردم می دانستند درون آنها چیست آنها را می خوردند.
شرح_حدیث 

اگر پرندگان بدانستند چه چیزی در وجود زنبور عسل است آن را می خورند و زنبور در معرض نابودی قرار می گیرد. شیعیان ما نیز همین گونه اند که اگر مردم می دانستند چه اندیشه و عقایدی در درونشان است آنها را نابود می ساختند. از این رو بر شیعیان لازم است در موارد تقیّه از بروز اندیشه و عقاید ناب خویش خودداری کنند تا به خاطر این اندیشه های ناب در معرض هجوم و نابودی قرار نگیرند.

 ظاهرا وجه شباهت، سرعت نابودی است.
منبع: .خصال، ص ۶۲۵

 "احنف بن قیس” نقل می کند:

روزی به دربار معاویه رفتم و دیدم آنقدر طعام مختلف آوردند که نام برخی را نمی دانستم.

پرسیدم: 

((این چه طعامی است؟)) 

معاویه جواب داد: 

((مرغابی است ، که شکم آنرا با مغز گوسفند آمیخته و با روغن پسته سرخ کرده و نِیشکر در آن ریخته‏اند.))

بی اختیار گریه ‏ام گرفت.

معاویه با شگفتی پرسید:

((علّت گریه ‏ات چیست؟))

گفتم: 

به یاد علی ابن ابیطالب افتادم. روزی در خانه او میهمان بودم.

آنگاه سفره‏ای مُهر و مُوم شده آوردند. 

از علی پرسیدم: 

((در این سفره چیست؟)) 

پاسخ داد: 

((نان جو)) 

گفتم: 

((شما اهل سخاوت می‏ باشید، پس چرا غذای خود را پنهان می ‏کنید؟))

علی فرمود: 

((این کار از روی خساست نیست، بلکه می‏ ترسم حسن و حسین‏، نان ها را با روغن زیتون یا روغن حیوانی، نرم و خوش طعم کنند.))

گفتم: 

((مگر این کار حرام است؟))

علی فرمود: 

((نه، بلکه بر حاکم امت اسلام لازم است در طعام خوردن، مانند فقیرترین مردم باشد که فقر مردم، باعث کفر آنها نگردد تا هر وقت فقر به آنها فشار آورد بگویند: 

بر ما چه باک، سفره امیرالمؤمنین نیز مانند ماست.))

معاویه گفت: 

((ای احنف! مردی را یاد کردی که فضیلت او را نمی توان انکار کرد.))

منبع :

الفصول العلیه ، صفحه ۵۱

ینابیع الموده ، صفحه ۱۷۲

اصل الشّیعه و اصُولُها ، صفحه ۶۵