آرامش

امام_صادق (علیه السلام)

مؤمن، از پاره هاى فولاد، استوارتر و محكم تر است، آهن هرگاه در كوره آتش رود، نرم مى شود؛ امّا مؤمن اگر . . .
 بحارالانوار، ج ۶۷، ص ۱۷۸

پيامبر_اکرم (ص)

 صِفةُ الْجاهِلِ أنْ يظْلِم منْ خالطهُ و يتعدّى على منْ هُو دُونهُ و يتطاول على منْ هُو فوْقهُ كلامُهُ بِغيْرِ تدبُّرٍ إِنْ تكلّم أثِم و إِنْ سكت سها و إِنْ عرضتْ لهُ فِتْنةٌ سارع إِليْها فأرْدتْهُ و إِنْ رأى فضِيلةً أعْرض و أبْطأ عنْها لا يخافُ ذُنُوبهُ الْقدِيمة و لا يرْتدِعُ فِيما بقِي مِنْ عُمُرِهِ مِن الذُّنُوبِ يتوانى عنِ الْبِرِّ و يُبْطِئُ عنْهُ غيْر مُكْترِثٍ لِما فاتهُ مِنْ ذلِك أوْ ضيّعهُ فتِلْك عشْرُ خِصالٍ مِنْ صِفةِ الْجاهِلِ الّذِي حُرِم الْعقْل.
 صفت نادان اين است كه:

۱- با هر كس معاشرت نمايد به او ستم كند.

۲- بر آن كه زير دست اوست تجاوز نمايد.

۳- بر آن كه بالا دست اوست گستاخى كند.

۳- گفتارش از روى فكر و انديشه نيست. 

۴- چون سخن گويد گناهكار شود.

۵- چون خاموشى گزيند غافل گردد.

۶- اگر با فتنه اى مواجه شود به سويش مى شتابد و در دست آن هلاك مى گردد. 

۷- چون فضيلتى بيند از آن رخ بتابد و كندى گيرد.

۸- از گناهان گذشته اش باكى ندارد و در باقى مانده عمرش دست از گناه برندارد. 

۹- از كار نيك سستى نمايد و در انجام آن كند باشد.

۱۰- نسبت به آنچه از دست داده يا ضايع ساخته بى اعتناست.

پس اين ده صفت از صفات نادان است كه از عقل بى نصيب مى باشد.

منبع :تحف العقول؛ صفحه ۳۷

پيامبر_اکرم (صل الله علیه واله)

خَيْرُ النِّكاحِ اَيْسَرُهُ 

بهترين ازدواج آسان ترين آن است.  
 منبع:نهج الفصاحه، ح ۱۵۰۷

از (دلايل طبرى) منقول است كه روايت كرده از محمّد بن هارون بن موسى از پدرش از ابن الوليد از برقى از زكريا بن آدم كه وقتى در خدمت حضرت #امام_رضا عليه السلام بودم كه حضرت #امام_جواد عليه السلام را خدمت آن حضرت آوردند در حالى كه سن شريفش از چهار سال كمتر بود پس آن جناب دست خود را بر زمين زد و سر مبارك را به جانب آسمان بلند كرد و مدت طويلى فكر نمود و حضرت امام رضا عليه السلام فرمود: جان من فداى تو باد! براى چه این قدر فكر مى كنى؟ عرض كرد: فكرم در آن چيزى است كه با مادرم فاطمه عليها السلام به جا آوردند!  
(اَما وَاللّهِ لاُخْرِجَنَّهُما ثُمَّ لاُحْرِقَنَّهُما ثُمَّ لاَذْرِيَنَّهُما ثُمَّ لاَنْسِفَنَّهُما فِى الْيَمِّ نَسْفا)

(به خدا قسم آن دو را از توي قبر در مي آورم و آتش مي زنم و آنها را پودر مي کنم و خاکسترشان را در دريا مي افکنم)
پس حضرت امام رضا عليه السلام او را نزديك خود طلبيد و مابين ديدگان او را بوسيد و فرمود: پدر و مادرم فداى تو باد! تويى شايسته از براى امامت.
منبع: نجم الثاقب، ص ۱۰۶