آرامش

  علیّ خیرالبشر فمن ابی فقد کفر

علی بهترین بشر است، هرکس قبول نکند کافر می‌باشد. من لایحضره‌الفقیه/3/493

💠 عنوان صحیفةالمومن حبّ علی بن ابی‌طالب

عنوان صحیفه مومن، دوستی علی بن ابی‌طالب است. بحارالانوار،27/142

 یاعلی انت وصیی و خلیفتی و امام امتی بعدی

ای علی، تو وصی و جانشین و امام امت بعد از من می‌باشی. امالی شیخ صدوق/352

ان علیا امام‌المتقین و قائد الغرالمحجلین و یعسوب المومنین

علی امام متقیان و پیشوای روسفیدان و یعسوب مؤمنان است. امالی صدوق/352

 لا یجوز احدالصراط الا من کتب له علیّ الجواز

هیچ‌کس از صراط عبور نمی‌کند مگر کسی که علی برایش حق عبور بنویسد. الحکم الزاهرة/167

 هذا فاروق امتی یفرق بین الحق والباطل

علی فاروق این امت است که بین حق و باطل را جدا می‌کند. التعجب/101

انا مدینةالعلم و علیّ بابها

من شهر علم هستم و علی درِ آن.
منبع:تحف‌العقول/430

️
روزي عبدالله‌بن يحيى بر اميرالمؤمنين (ع) وارد شد، صندلى (كرسى) در برابر آن حضرت بود، حضرت امر فرمود كه بر آن كرسى بنشيند. عبدالله نشست، لحظه‌اي نگذشت كه چيزى بر سرش افتاد و سرش شكست و خون جارى گشت. حضرت امر فرمودند آب آوردند و خون سر او را شست‌وشو دادند و فرمودند: نزديك شو به من؛ آن‌گاه دست بر شكاف سرش گذاردند، در حالى‌كه عبدالله سخت بى‌تابى مى‌كرد، جراحت سر را به هم آوردند و بهبود يافت، گويا شكستگى وجود نداشت؛

پس از آن فرمودند: «اى عبدالله! سپاس خدايى را كه قرار داد گرفتاري‌ها را كفاره گناهان پيروان ما در دنيا، تا در فرمان‌بردن حق، سالم بمانند و سزاوار مزد و اجر شوند». عبدالله عرض كرد: يا اميرالمؤمنين! مجازات گناهان ما فقط در دنياست؟ حضرت فرمودند: «آرى؛ مگر نشنيده‌اى گفته پيامبر (ص) را كه فرمودند: الدنيا سجن المؤمن و جنة‌الكافر؛ دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.»…

منبع :تفسيرالبرهان/1/45

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام

و إِنْ ظَنَّتِ الرَّعِيَّةُ بِکَ حَيْفاً فَأَصْحِرْ لَهُمْ بِعُذْرِکَ وَ اعْدِلْ عَنْکَ ظُنُونَهُمْ بِإِصْحَارِکَ فَإِنَّ فِي ذَلِکَ رِيَاضَةً مِنْکَ لِنَفْسِکَ وَ رِفْقاً بِرَعِيَّتِکَ وَ…

هرگاه مردم (به‌درست یا غلط) بر تو گمان ستمکارى داشتند، آشکارا عذرت را برایشان توضیح بده و با شفافیت و روشنگری ذهنیت آنان را اصلاح کن؛ چراکه این پاسخ‌گو بودن، نفس تو را تربیت و رام می‌کند و سبب مهربانى و نرمى با مردم می‌شود.

نهج‌البلاغه/ نامه۵۳

« حضرت موسی (ع) گفت: «الهی من قرب تو را می خواهم.» فرمود: «قرب من از برای کسی است که بیدار باشد در شب قدر.»
گفت: «الهی رحمت تو را می خواهم.» فرمود: «رحمت من برای کسی است که رحم کند فقرا را در شب قدر.»
گفت: «خدایا من گذشتن از صراط را می خواهم.» فرمود: «این برای کسی است که تصدّق کند به صدقه ای در شب قدر.»
گفت: «خدایا از درخت های بهشت و میوه های آن می خواهم.» فرمود: «این برای کسی است که تسبیح کند به تسبیحه ای در شب قدر.»
گفت: «خدایا نجات می خواهم.» فرمود: «نجات از آتش؟» گفت: «آری.» فرمود: «این برای کسی است که استغفار کند در شب قدر.»
گفت: «خدایا رضای تو را می خواهم.»
فرمود: «خشنودی من از برای کسی است که دو رکعت نماز بخواند در شب قدر.»

آداب الصلاه امام خمینی (ره)، ص: 333 و 334