🔻هيچ وقت خون شهيد هدر نمی رود🔻
🔹شهيد چه می كند؟ شهيد تنها كارش اين نيست كه در مقابل دشمن می ايستد، يا دشمن را می زند يا از دشمن می خورد؛ اگر تنها اين بود، بايد بگوييم آن وقتی كه از دشمن می خورد و خونش را می ريزند، خونش هدر رفته. نه، هيچ وقت خون شهيد هدر نمی رود، خون شهيد به زمين نمی ريزد. خون شهيد هر قطره اش تبديل به صدها قطره و هزارها قطره، بلكه به دريايی از خون می گردد و در پيكر اجتماع وارد می شود. لهذا پيغمبر فرمود:
ما مِنْ قَطْرَةٍ احَبُّ الَی اللَّهِ مِنْ قَطْرَةِ دَمٍ فی سَبيلِ اللَّهِ.
🔸هيچ قطره ای در مقياس حقيقت و در نزد خدا از قطره خونی كه در راه خدا ريخته شود بهتر نيست.
🔹شهادت تزريق خون است به پيكر اجتماع؛ اين شهدا هستند كه به پيكر اجتماع و در رگهای اجتماع- خاصه اجتماعاتی كه دچار كم خونی هستند- خون جديد وارد می كنند.
منبع :استاد مطهری، قيام و انقلاب مهدی عليه السلام، ص87
انسان های بزرگ را گرامی بدارید
وَ قالَ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم: اِذا أَتاكُمْ كَرِيمُ قَوْمٍ فَأَكْرِمُوهُ.
هرگاه بزرگوار قومى، بر شما وارد شد، او را گرامى بداريد.
کتاب احادیث الطلاب ص 91
سه نفر انسان های بدی هستند
قالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وآله وسلم: اِنَّ اَبْغَضَ الْخَلْقِ اِلَى اللَّهِ ثَلاثَةٌ، اَلرَّجُلُ يُكْثِرُ النَّوْمَ بِالنَّهارِ، وَلَمْ يُصَلِّ مِنَ اللَّيْلِ شَيْئًا، وَالرَّجُلُ يُكْثِرُ الْأَ كْلَ، وَ لا يُسَمِّى اللَّهَ عَلى طَعامِهِ وَ لا يَحْمَدُهُ، وَالرَّجُلُ يُكْثِرُ الضِّحْكَ مَنْ غَيْرِ عَجَبٍ، فَاِنَّ كَثْرَةَ الضِّحْكِ تُمِيتُ الْقَلْبَ وَ تُورِثُ الْفَقْرَ.
به درستى كه دشمن ترين آفريدگان نزد خداوند سه تن هستند: 1- كسى كه در روز خيلى مى خوابد و در هيچ موقع از شب به نماز نمى ايستد 2- كسى كه خيلى مى خورد و به هنگام خوردن نام خدا را نمى برد و او را نمى ستايد 3- و كسى كه بدون (موجبات ) شگفتى و تعجب، بسيار مى خندد، زيرا خنديدن بسيار، دل را مى ميراند و فقر را به بار مى آورد.
کتاب احادیث الطلاب ص 91
خوش گمان باش...
امام رضا عليه السلام:اَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللّه ِ فَاِنَّ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ يَقولُ: اَنا عِنْدَ ظَنِّ عَبدىَ الْمُؤمِنِبى، اِنْ خَيْرا فَخَيْرا وَ اِنْ شَرّا فَشَرّا؛
️به خداوند خوش گمان باش، زيرا خداى عزوجل میفرمايد: من نزد گمان بنده مؤمن خويش هستم، اگر به من خوش گمان باشد، به خوبى با او رفتار میكنم و اگر به من بدگمان باشد، به بدى با او رفتار میكنم.
كافى، ج 2، ص 72، ح 3