ما در رعایت حال شما کوتاهی نمیکنیم
و یادشما را از خاطرنبرده ایم،که اگر جز این بود، گرفتاریها به شما روی میآوردودشمنان شمارا ریشهکن میکردند.
بحار،ج۵۳،ص۱۷۵
میرزا جواد آقا ملکی تبریزی
خداوند به یکی ازصدیقین وحی فرمود
که من در میان بندگانم کسانی را دارم که
مرا دوست دارند و من هم آنها را دوست دارم.
آنها مشتاق من هستند و من نیز مشتاق آنها
مرا همواره یاد می کند، من نیز به یاد آنها هستم.
در تمام کارها به من نظر دارند، من هم
توجهم به آنهاست. آن صدیق گفت: معبود
من نشانه آنهاکه مورد توجه توهستند چیست؟
?فرمود: آنها کسانی هستند که
درانتظار غروب آفتاب هستند تا شب
فرا برسد و تاریکی همه جا گسترده شود
و آنها در دل شب با من به راز و نیاز بایستند.
??صورتهاشان را از روی خضوع
روی خاک بگذارند و به مناجات بپردازند.
??در دل شب به خاطر نعمتهایی که
به آنها داده ام مرا خالصانه سپاس می گویند.
??تا سحر با ضجه و استغاثه در قیام و
رکوع و سجودند. به خاطر عشقی که به من
دارند، خودشان را در رنج و سختی می اندازند.
اولین چیزی که به آنها می دهم این
است که از نور خود به دلهاشان میتابانم
تا به واسطه آن نسبت به من معرفت یابند.
رسالهلقاءالله؛ص133
یک شب🌙بیدار شدم دیدم کسی در اتاق نیست!
رفتم بیرون 🚶
چون معمولا” صابون در دستشویی نبود کورمال کورمال به داخل تدارکات دسته رفتم😴
ناگهان یکه خوردم:oops:
پشت کارتن های📦 تغذیه قامتی بلند ولی خمیده با گردنی کج دیدم
رفتم داخل 🤔
زیر نور مهتاب چهره ملتهب و گریان و دستان به التماس بلنده شده مسعود شادکام نمایان شد:(
مدتی نشستم و با صدای ناله گریه مسعود همنوا شدم😭
در قنوتش داشت تند تند با اشک و ناله مناجات شعبانیه را از حفظ می خواند.
و اشک میریخت 😭
دیگر نیازی به صابون نبود شسته شده بودم و پاک …!!! :(✋ | 🌷
#شهید_مسعود_شاد_کام
#ماکجاشهداکجا؟ 😭
#شرمنده_ایم_آی_شهدا :’(
⚫️ امام سجاد علیهالسلام به نعمان بن منذر فرمودند:
مصائب اسارت در شام بسیار سنگین بود…
⁉️ نعمان پرسید آن مصائب چه بود؟
◼️ حضرت فرمودند:
1⃣(قسمت اول)
⚫️ ستمگران در شام، اطراف ما را با شمشیرهای برهنه و نیزهها احاطه کردند و بر ما حمله نمودند و کعب نیزه به ما میزدند؛
سرهای شهدا را در میان زنان و اطفال ما آوردند و با سرها بازی میکردند و گاهی سرها به زمین میافتاد و زیر سم ستوران قرار میگرفت؛
از بالای بام ها، آب و آتش بر سر ما میریختند…
منبع: برگرفته ازکتاب تذکره الشهداء، ج۲، ص۳۲۳