عمل صالح
یکی از شاگردان شیخ می گوید، روزی ایشان به من گفت: «فلانی! عروس، خود را برای که آرایش می کند؟» عرض کردم: برای داماد. فرمود: «شب زفاف، فامیل عروس تلاش می کنند او را به بهترین شکل آرایش کنند تا مورد پسند داماد واقع شود، ولی عروس در باطن، یک نگرانی دارد که دیگران متوجه نیستند. نگرانی او این است که اگر… نتوانست نظر داماد را جلب کند و یا داماد حالت انزجاری از او پیدا کند، چه کند. بنده ای که نمی داند کارهای او مورد قبول خداوند متعال واقع شده یا نه، چگونه می تواند خائف و نگران نباشد؟! آیا تو، خود را برای او آراسته می کنی یا برای خود و برای وجهه پیدا کردن میان مردم؟! »
اموات وقتی مُردند ،می گویند :
« رَ‌بِّ ارْ‌جِعُونِ لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا » عمل صالح آن است که خدا بپسندد ، نه این که نفس تو آن را امضاء کند. از این رو ، جناب شیخ ، همیشه از ملاقات با حق تعالی ،ترس و واهمه داشت و می فرمود: « خدا که خودش ترس ندارد ” وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ ” اگر او ما را نپسندد و کارهای ما مورد قبولش نشود، چه خاکی بر سر کنیم؟ فرزند از ایشان نقل کرده که می گفت: «خدایا! ما را هم جزو قراضه ها ـ که طرف می آید و می گوید من قراضه و شکسته می خرم ـ … بخر و قبول کن.»
[ محمدی ری شهری ، کیمیای محبت ، قم ، دارالحدیث ، 1394 ، ص ، 297 و 298 ]