آرامش

مهمان نگاهم شو، دریک شب رویایی

بگشای به روی من، یک پنجره زیبایی

فانوس نگاهم را آویخته ام بر در
من منتظرم زیرا، گفتند: «تو می آیی»

بی تاب تر از موجم، بی خواب تر از دریا
من مانده ام و یادت با یک شب یلدایی

تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب
بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی

از پهنه ی چشمانت، موج آمد ودل را برد
آری شده ام اینک…دریایی دریایی

تو رفتی و با لیلی، همراه شدی در عشق
من مانده ام مجنون، با یک دل صحرایی

(یوسف کنعانی)

 قدرت طلبی در هر که باشد، اسباب این می شود که زمین بخورد. قدرت طلبی از هر که باشد از شیطان است؛ می خواهد رئیس جمهور آمریکا قدرت طلبی کند یا یک طلبه ای در مدرسه (و یا …) بخواهد قدرت طلبی بکند؛ و شیطان ما را هم از این راه، بیشتر از جاهای دیگر می تواند بازی بدهد؛ که تو فلانی هستی! تو چه هستی! دیگران چی اند!. هیچ فرقی مابین آدمی که به حسب ظاهر قدرتمند دنیا است و دارد باز هم دنبال قدرت می گردد، با آن آدم زاهدی که توی یک صومعه نشسته است، در این جهت فرق نیست. تمام فسادهایی که در عالم پیدا می شود، از خودخواهی پیدا می شود، از حبّ جاه، از حبّ قدرت، از حبّ مال، از امثال این هاست و همه اش برمی گردد به حبّ نفس و این «بت» از همه بزرگ تر است و شکستنش هم از همه مشکل تر است. تعقیب کنید که اگر نمی توانید به تمام معنی بشکنید –که می توانید ان شاءالله– مشغول باشید به شکستن دست و پای یک همچو بتی.

[ امام خمینی –ره - صحیفه نور، ج 13، ص 211]

فرماندهٔ عشق، یار محبوب تویی
معبود تویی، کمال مطلوب تویی
ای نام تو بهترین سرآغاز مرا
آرامش جان هر دل‌آشوب تویی
خورشیدی و ما چو ذره ناپیداییم
سر بر درِ آستان تو می ساییم
صبح دگری دمید بر می خیزیم
تا دفتر دل به نام تو بگشاییم

? ? ? ? ? ? ? ? ?

 وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلیَ أُمَمٍ مِّن قَبْلِکَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَ الضرََّّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضرََّعُونَ (42) فَلَوْ لَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضرََّعُواْ وَ لَاکِن قَسَتْ قُلُوبهُُمْ وَ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَنُ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ (43) فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُکِّرُواْ بِهِ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ أَبْوَابَ کُلّ‌ِ شیَ‌ْءٍ حَتیَّ إِذَا فَرِحُواْ بِمَا أُوتُواْ أَخَذْنَاهُم بَغْتَهً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ(44- انعام)

هر چند عذاب‌هایی که خداوند در اثر کفر و نافرمانی مردم بر سر آن‌ها نازل می‌کند به صورت دفعی و آنی است؛ اما مقدماتی دارد که پس از طی آن‌ها عذاب واقع می‌شود. این بخش از آیات به این بحث پرداخته و قانون خدا را قدم به قدم شرح می‌دهد.

گام اول گرفتار کردن به سختی‌ها و ناملایمات زندگی است به این منظور که افراد با گرفتار شدن در این فشارها از غیر خدا دل کنده و رو به او کنند و او را بخوانند «فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَ الضرََّّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضرََّعُونَ»؛ اما این‌ها چنان سنگدل و فریفته شیطان شده‌اند که این فشارها و شک‌های حیات بخش هم نمی‌تواند روح مرده آن‌ها را زنده کند.
گام بعدی سرازیر کردن نعمت‌های آسمانی و زمینی و زیر زمینی به سوی این‌هاست تا برای موفقیت‌های خود در عرصه‌های مختلف صنعتی، کشاورزی، فضایی و اتمی جشن‌ها بگیرند و بر خود ببالند و بر دیگران مباهات کنند. اما آن‌ها با این نعمت‌ها هم بیدار نشدند.
گام آخر: در حالی که این‌ها غرق در شادی‌اند و دیگر دلیلی برای کفرشان ندارند؛ ناگهان عذاب ما نازل شده و بساط آن‌ها را جمع می‌کند. (1).

? المیزان ج 7 ص 92

#تفسیر

#تفسیر_موضوعی