آرامش

 از حضرت زین‌العابدین علیه‌السلام

روایت شده است که می‌فرمایند:

پدرم در روز عاشورا مرا به سینه خویش چسبانید و در حالی که از زخم‌هایشان خون فوران می‌کرد، فرمود: ای فرزند!

↫◄ دعایی را که فاطمه علیهاالسلام آن را به من آموخت فراگیر، او از رسول الله ﷺ و آن حضرت نیز از جبرئیل آن را فرا گرفته بود تا در حوائج، مهمّات، اندوه و حوادث تلخی که بر او وارد می‌شود و پیشامدهای عظیمی که رخ می‌دهد آنرا بخواند.

سپـس فرمـود: بخـوان ↯‌

《بِحَـقِّ یـس وَالْقُـرآنِ الْکَرِیـمِ
وَ بِحَـقِّ طـه وَالْقُـرآنِ الْعَظِیـمِ
یَا مَـنْ یَقْـدِرُ عَلَـی حَوائِـجِ السّائِلِیـنَ
یَا مَـنْ یَعْلَـمُ مـا فِی الضَّمِیـرَ
یَا مُنَفِّـسَ عَـنِ الُمَکُرُوبِیـنَ
یَا مُفَـرِّجَ عَـنِ الْمَغْمُوْمِیـنَ
یا راحِـمَ الشَّیْـخِ الْکَبیـرِ
یَا رازِقَ الطِّفْـلِ الصَّغِیـرِ
یَا مَنْ لا یَحْتـاجُ اِلَی التَّفْسِیـرِ
صَـلِّ عَلَـی مُحَمَّـدٍ وَ آلِ مُحَمَّـدٍ
وَافْعَـلْ بِی کَـذا وَ کَـذا》

به جای «وافعل بی کذا و کذا»
حاجات خود را ذکر کنی …

منبع:دعوات، قطب‌الدین راوندی، صفحه54

‌

تازه داماد بود و قرار بود 
مراسم عروسی‌اش برگزار شود
خودش در سـوریه بود؛
به خانواده گفت:
کارت مراسم را پخش کنند …
وعده داد که خودش را می‌رساند!
خانواده هم کارت‌های عروسی‌اش را
پخش کردند. راست می گفت؛
خودش را رساند, اما چگونه …!

“شهید امیر سیاوشی”

#با_شهدا_گم_نمی_شویم

مرحوم اسماعیل دولابی:

مؤمن اگر ابتلائات دنیا را به خاطر ایمان تحمل کند و طاقت بیاورد قوی می‌شود و هنگام بادهای تند حوادث ، هر چه هم که حوادث سختی مثل زلزله و سیل و قحطی و گرانی و … بیاید ، خودش ذره‌ای تکان نمی‌خورد و آرام می‌نشیند و دیگران به او پناه می‌برند و آرامش می‌یابند.

غصه‌های دنیا را به کسی نگو. با بزرگان بنشین غصه‌ات از بین می‌رود. در مجلس عزای امام حسین «علیه السلام» بنشین غصه‌ات زایل می‌شود.

? مصباح الهدی، ص64

 فقر معنایش این نیست که پول نداشته باشی. اگر میلیاردها تومان پول داشته باشی و هنگام ظهر دو سیر نان به تو نرسد فریادت بلند است و این معنای فقر است. سر تا پای این موجود، فقیر است؛ هم فقر علمی، هم فقر حیاتی، هم فقر آرامشی. گمان نکیند که جایی خبری هست، خبر فقط در دستگاه خداست. تمام نعمتهای ظاهری و باطنی از آن خداست. باید در این معنا تفکر کنید تا موفق شوید و درک کنید که همه از خدای تعالی است؛ نعمتهای ظاهری و باطنی، و خودت سرتا پا فقری. اشتباه نشود انسان فقیر الی الله است و فقر به خدا دارد، نه فقر به بندگان خدا: « طَلَبُ الحاجَه‌ِ مِن‌َ المُحتاج‌ِ سَفَه‌ٌ.» اگر پیش بندگان خدا اظهار حاجت کردی؟ معنایش این است که سفیه هستی. او هم از سر تواست و به غنای حق تعالی غنی می شود. انسان نباید به غیر خدا وابستگی فردی داشته باشد.

[ شهره آفاق ، آیت الله بهاء الدینی ، نشر هنارس ،1390 ، ص44 ]

? ? ? ➖ ➖ ➖ ? ? ?