آرامش

پیامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله)
يا عَلىُّ، مِن كَرامَةِ المُؤمِنِ عَلَى اللّه‏ِ اَنـَّهُ لَم يَجعَل لاَجلِهِ وَقتا حَتّى يَهُمَّ بِبائقَةٍ فَاِذا هَمَّ بِبائقَةٍ قَبَضَهُ اِلَيهِ ؛
اى على! از ارجمندى مؤمن در نزد خدا اين است كه برايش وقت مرگ، معيّن نفرموده است، تا زمانى كه قصد شرّى كند. آن گاه خداوند جانش را بستاند.
منبع :عيون أخبار الرضا علیه السلام ج ۲، ص ۳۶، ح ۹۰

آداب سفره در کلام نورانی صدیقه کبری فاطمه زهرا سلام الله عليها  

فِى الْمائِدَةِ اثْنَتا عَشْرَةَ خِصْلَةٌ يَجِبُ عَلى كُلِّ مُسْلِمٍ اَنْ يَعْرِفَها، اَرْبَعٌ فيها فَرْضٌ وَ اَرْبَعٌ فيها سُنَّةٌ وَ اَرْبَعٌ فيها تَأْديبٌ. فَاَمَّا الْفَرْضُ: فَالْمَعْرِفَةُ وَ الرِّضا وَ التَّسْمِيَةُ وَ الشُّكْرُ. وَ اَمَّا السُّنَّةُ: فَالْوُضُوءُ قَبْلَ الطَّعامِ وَالْأَكْلُ جالِسا وَالْجُلُوسُ عَلَى الْجانِبِ الْأيْسَرِ وَ الْأَكْلُ بِثَلاثِ اَصابِعَ. وَ اَمَّا التَّأديبُ: فَالْأَكْلُ مِمّا يَليكَ وَ تَصْغيرُ اللُّقْمَةِ وَ الْمَضْغُ الشَّديدُ وَقِلَّةُ النَّظَرِ فىوُجُوهِ النّاسِ.
از حضرت زهرا عليهاالسلام نقل شده است كه فرمود:  

در آداب سفره دوازده خصلت است كه هر مسلمانى بايد آن را بداند. چهار خصلت واجب و چهار تا مستحب و چهار تاى ديگر از ادب است:  

شناخت (ارزش نعمت) و رضا (به روزى خداوندى) و نام خدا بر زبان آوردن و سپاس او گفتن از واجبات است، وضوى قبل از غذا و در حال نشسته غذا خوردن و نشستن روى طرف چپ و با سه انگشت غذا خوردن از مستحبات است، و خوردن از غذايى كه نزديك و روبروى توست و كوچك گرفتن لقمه و زياد جويدن و كمتر نگريستن به روى ديگران از آداب غذا خوردن است.

منبع:عوالم، ج11,ص629

اَللّهُمَّ بِعِلْمِكَ الْغَيْبِ وَ قُدْرَتِكَ عَلَى الْخَلْقِ  

اَحْيِنى ما عَلِمْتَ الْحَياةَ خَيْرا لى  

وَ تَوَفَّنى اِذا كانَتِ الْوَفاةُ خَيْرا لى.  

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ كَلِمَةَ الاِْخْلاصِ  

وَ خَشْيَتَكَ فِى الرِّضا وَ الْغَضَبِ  

وَ الْقَصْدَ فِى الْغِنى وَالْفَقْرِ

از دعاهاى حضرت زهرا عليهاالسلام:  

بارالها! به علم غيب و قدرت فراگيرت سوگند، مرا زنده بدار تا روزى كه آن، براى من سودمند است و بميران هنگامى كه مرگ، به سود من باشد. خدايا اعتقاد خالص و ترس از خودت را به هنگام خوشنودى و خشم و ميانه روى در حال دارايى و تهى دستى را از تو خواستارم.  
بحارالانوار ج ۹۴: ۲۲۵.

قال الامام الصادق عليه السّلام

 مَنْ نَظَر الي أبَويه نَظَرَ ماقتٍ و هُما ظالمانِ لَهُ، لم يَقبَلِ اللهُ لَهُ صلاةً.  

امام صادق - عليه السلام - فرمودند: هر كس به پدر و مادرش از روي غضب نگاه كند حتي در حالي كه آنها در حق او ظلم مي‌كنند، خدا هيچ نمازي را از او قبول نمي نمايد.
منبع:«اصول كافي، ج ۴، ص ۵۰»