حضرت علی علیه السلام:
عاقل، احسان به مردم را غنيمت مى‌شمارد، و شخص توانا بايد فرصت راغنيمت شمارد و الا موقعيت از دست مى‌رود.
امام رضا علیه السلام
ج۵۸ص ۳۵۷ بحارالنوار
حضرت علی علیه السلام:
هرکس از لعن نمودن کسی که خداوند او را لعنت نموده خودداری نماید؛ لعنت خداوند بر او باد.
(بحارالانوار ج2 ص202
ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺎﺭسی ﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺍﺑﻠﻴﺲ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﺪّﻩ ﺍی ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ علی ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻛﻪ به ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﻫﺎﻧﺖ میﻛﺮﺩﻧﺪ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ و ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻔﺖ:
ﻭﺍی ﺑﺮ ﺷﻤﺎ، ﭼﺮﺍ به ﻣﻮﻟﺎی ﺧﻮﺩ ﺍﻫﺎﻧﺖ می کنید؟
ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﺯ ﻛﺠﺎ می ﺩﺍنی ﻣﻮﻟﺎی ﻣﺎ امیرالمؤمنین ﺍﺳﺖ؟
ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﻓﺮﻣﺎﻳﺶ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺗﺎﻥ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
ﻫﺮ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻮﻟﺎی ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻢ، این علی ﻣﻮﻟﺎی ﺍﻭﺳﺖ.
ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻟﻴﺎﻥ ﻭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﻭ هستی؟
ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﻭ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻟﻴﺎﻥ ﺍﻭﻳﻢ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻦ امیرالمؤمنین علی علیه السلام ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﮔﺮ کسی ﺑﺎ ﺍﻭ ﺩشمنی ﻛﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺷﺮﻳﻚ می ﺷﻮﻡ،
ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺑﺮﺍی ﻣﺎ ﺍﺯ ﻓﻀﺎﺋﻞ علی ﭼﻴﺰی بگو!
ﮔﻔﺖ: ﮔﻮﺵ ﻛﻨﻴﺪ، ﺍی ﻧﺎﻛﺜﻴﻦ ﻭ ﻗﺎﺳﻄﻴﻦ ﻭ ﻣﺎﺭﻗﻴﻦ، ﻣﻦ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﺰﻭﺟﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﻨّﻴﺎﻥ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻛﺮﺩﻡ،
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻭّﻝ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻠﺎﺋﻜﻪ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻛﺮﺩﻡ،
ﺭﻭﺯی ﺩﺭ ﺣﺎلی ﻛﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺫﺍﺕ ﺍﺣﺪﻳّﺖ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻳﻚ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻧﻮﺭ عجیبی ﻛﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﺭﺍ ﺧﻴﺮﻩ می ﻛﺮﺩ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻭّﻝ ﻋﺒﻮﺭ ﻛﺮﺩ،
ﭘﺲ ﻣﻠﺎﺋﻜﻪ ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ، ﮔﻔﺘﻨﺪ:
«ﺳُﺒّﻮﺡٌ ﻗُﺪّﻭﺱٌ» ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭِ ﻣﻠﻚ ﻣﻘﺮّﺏ ﻳﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﺮسلی ﺍﺳﺖ،
ﺍﻣّﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﺰﻭﺟﻞ ﻧﺪﺍ ﺭﺳﻴﺪ:
ﻧﻪ ﻧﻮﺭ ملک ﻣﻘﺮّﺏ ﻭ ﻧﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﺮﺳﻞ ﺍﺳﺖ ،
ﺑﻠﻜﻪ ﻧﻮﺭ ﻃﻴﻨﺖ ﻭ ﮔِﻞ ﻭﺟﻮﺩ
امیرالمؤمنین علی ﺑﻦ ﺍﺑﻴﻄﺎلب
ﻋﻠﻴﻪﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺍﺳﺖ".
أمالی شیخ ﺻﺪﻭﻕ. ص۴۲۷
ﺑﺤﺎﺭﺍﻟﺎﻧﻮﺍﺭ. ﺝ۳۹. ﺹ۱۶۲
ﻣﺪﻳﻨﺔ ﺍﻟﻤﻌﺎﺟﺰ. ج۱. ﺹ۱۲۳
ﻋﻠﻞ ﺍﻟﺸﺮﺍﻳﻊ. ﺹ۱۴۳
پیامبر اكرم (ص) فرمودند: شرم پنج نوع است؛
شرم در وقت گناه،
شرم در هنگام كوتاهی،
شرم در هنگام بخشش و جوانمردی،
شرم در هنگام محبت و دوستی
شرم در مقام شكوه و بزرگی
و برای هر یك از اینها اهل و دارنده‌ای هست.
منبع: ضیافت نور، ص 86