آرامش

خداوند در قرآن كريم مي فرمايد: تُوبُوا الى الله تَوبَة نَصُوحاً(مائده /74)؛ به درگاه الهى توبه نصوح كنيد.

امام صادق عليه السلام در تفسير واژه «نصوح» چنين فرمودند:هو الذَّنبُ الّذى لا يَعودُ فيه اَبداً(تحریم/8)؛ آن توبه‌اى است كه هرگز به آن گناه باز نگردد.

و امام هادى عليه السلام در معنى توبه نصوح فرمود:ان يكونَ الباطِنُ كالظاهِر و افضِل من ذلك (کافی،ج 2 ص 432)؛ توبه نصوح، آن است كه باطن انسان مانند ظاهر بلكه بهتر از ظاهر باشد.

رسول خدا صلّى الله عليه وآله در معنى نصوح فرمودند: ان يَتُوب التائِب ثمّ لايَرجع فى ذَنبٍ كما لايَعود اللَبن الى الضَّرع (بحار،ج 6 ص 22)؛ توبه كننده، هرگز به گناه باز نگردد، چنانكه شير به سینه باز نمى‌گردد.

امام على عليه السلام در معنى نصوح مى‌فرمايد: نَدمٌ بِالقَلب و استِغفار باللّسان و القَصد على ان لا يَعود(مجمع البیان، ج10 ص 318)؛ پشيمانى قلبى و عذرخواهى با زبان، و تصميم جدى و مداوم بر ترك گناه.

استاد شهید مرتضی مطهری (ره ) در ارتباط با امتیاز بزرگ و ویژگی انحصاری نهضت های الهی می گوید :

 اگر ما تاریخ را بررسی كنیم به این حقیقت می رسیم كه در نهضت های مذهبی و دینی ،  در نهضت های آسیا چنین چیزی بوده كه انبیا فرد را علیه خودش بر می انگیزند . اصلا توبه همین است توبه كه واقعا یك حالت عالی انسانی است عبارت است از قیام انسان علیه  خودش ، یك قیام اصلاحی . من مخصوصاً یك وقت تعبیرات قرآن در مورد توبه را جمع كردم دیدم تعبیرات خیلی عالی و عجیبی است . قراینن مكرر می گوید : تاب و اصلح یك قیام اصلاحی از درون انسان ، قیام وجدان انسان علیه خودش ، علیه اسراف كاریها و افراط كاری های خویش. 

منبع:اسلام و مقتضیات زمان اثر استاد مطهری ـ چاپ انتشارات صدرا ج 2 ص 165

 هر اندازه که حقیقت قرآن در متن جانت پیاده شد ، به همان اندازه حضرت بقیة الله عجل الله تعالی فرجه الشریف در وجودت ظهور کرده که ظهور حضرت در جمجمه هاست (عقل ها) ؛

اگر چه بعضی ها فقط، انتظار فرج از جمعه ها دارند .

حضرت علامه حسن زاده آملی

از علامه طباطبایی (ره) سوال كردم :
« آيا امكان تشرف به محضر امام زمان ارواحنافداه وجود دارد و در صورت امكان چه اعمال و دستوراتی تشرف را حاصل مي كند…؟ »
ايشان فرمودند :
در اين مورد ، رعايت سه مطلب ضروری است :

١- برای ديدار امام زمان علیه السلام بايد بسيار باتقوا و پرهيزكار بود.
٢- بايد محبت ، عشق و معرفت فرد زياد باشد.
البته هرگز كسی نخواهد توانست به حدی معرفت كسب كند كه درخور امام زمان علیه السلام باشد ، اما می توان در حد توان نسبت به اين مسئله تلاش كرد.
٣- مداومت كردن بر يكی از زيارت های مشهور.
(خود ايشان در اين مورد زيارتی را كه با ” سلام علی آل ياسين ” آغاز می شود توصيه می فرمودند…)