مهربانی امام زمان ( عج ) نسبت به گناهکاران
سید بن طاووس میگوید: شبی در سامرا وارد سرداب امام زمان شدم، صدای ملکوتی امام را در حال مناجات با خالق یکتا شنیدم که میفرمودند:
پروردگارا، شیعیان ما، از ما هستند، از زیادی گِلِ ما خلق شدهاند و به آب ولایت ما عجین گشتهاند؛
خدایا گناهانی که به پشتوانه محبت ما و امید شفاعت ما در قیامت کردهاند، بر آنها ببخش.
پروردگارا! گناهانشان را به خاطر تکریم ما اهلبیت مواخذه نکن و از مجازات آنها در قیامت در مقابل چشم دشمنان ما در گذر؛
چنانچه میزان گناهانشان بیشتر و حسناتشان کم است، از اعمال ما بردار و به حسنات آنها بیفزای…
القطره، ج2، باب 14