آرامش

امام صادق (علیه السلام):
خداى، اشك تو را مورد رحمت قرار دهد . . .

آگاه باش! تو هنگام مرگ، شاهد حضور پدرانم بر بالين خويش خواهى بود.  
 وسائل الشيعه، ج ۱۰، ص ۳۹۷

​امام_كاظم (علیه السلام)
پیروان ما از چهار چیز بی نیاز نیستند؛ سجاده ای که روی آن نماز بخوانند، انگشتری که در انگشت داشته باشند، مسواک و تسبیحی از تربت #امام_حسین (ع)

​یکی دیگر از جوانانی که در کربلا شهید شد و مادرش حضور داشت، عون بن عبداللَّه بن جعفر فرزند جناب زینب کبری (سلام اللَّه علیها) است.
 یعنی زینب علیها السلام شاهد شهادت پسر بزرگوارش بود. از عبداللَّه بن جعفر شوهر زینب دو پسر در کربلا بودند که یکی از زینب و دیگری از زن دیگر بود و هر دو شهید شدند.
 بنابراین پسر زینب نیز در کربلا شهید شده است. و یکی از آن عجایبی که تربیت بسیار بسیار عالی این بانوی مجلّله را می‏رساند، این است که در هیچ مقتلی ننوشته ‏اند که زینب چه قبل و چه بعد از شهادت پسرش نامی از او برده باشد. 
گویی اگر می‏خواست این نام را ببرد، فکر می‏کرد نوعی بی‏ ادبی است؛ یعنی یا اباعبداللَّه! فرزند من قابل این نیست که فدای تو شود. 
مثلًا در شهادت علی اکبر، زینب از خیمه بیرون دوید و فریاد زد: یا اخَیه وَابْنَ اخَیه! که فریادش فضا را پر کرد، ولی هیچ ننوشته‏ اند که در شهادت فرزندش چنین کاری کرده باشد.
منبع:آزادی معنوی، ص: 192