آرامش

❇️ عن الصادق جعفر بن محمدٍ،عن ابیه،عن جده علیهم السلام : قال : لَمّا أشرَف امیرُ المؤمنین علیه السلام الی المقابر ، یا اهل التربة ! و یا اهل الغربة! أَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُکِنَتْ وَ أَمَّا الْأَزْوَاجُ فَقَدْ نُکِحَتْ - وَ أَمَّا الْأَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ- فهَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَکُمْ- ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ- أَمَا لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِی الْکَلَامِ- لَأَخْبَرُوکُمْ أَنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى ( امالی شیخ صدوق ، ص 169 )

❇️ هنگامی که حضرت از قبرستانی عبور می کردند … خطاب به مرده هایی که در این قبرستان به خاک سپرده شده بودند چنین فرمودند یا اهل التربه ! و یا اهل الغربه! ( اى ساکنان دیار غربت، اى تنهاشدگان، اى بى همدمان! ) غربت عالم برزخ برای کسی که وارد آن عالم می شود چیز عظیم و هائلی است…. هیچ چیزِ آن شبیه این نشئه ای که در آن زندگی می کردیم ، نیست.

⚠️ حال اگر عذاب الهی هم همراهش باشد که واویلاست. خانه ای که زحمت کشیدید و با ذوق و شوق آن را ساختید ، (یا با زحمت بسیار) آن را خریدید این خانه الان دستِ دیگران است و (دیگران) در آن زندگی می کنند! همسرانتان ازدواج کردند ، پیوند زناشویی شما تمام شد ، پیوندهای جدیدی در دنیا شروع شد. پول ها و اموالی که جمع کرده بودید و به آنها دل بسته بودید ، تقسیم شد.این نشان از بی اعتباری ِ زندگی است.فهَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا می فرماید : خبرهای ما برای شما این بود . فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَکُمْ ؟ خبرهای شما برای ما چیست؟

? سپس حضرت خطاب به همراهانشان فرمودند : أَمَا لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِی الْکَلَامِ اگر می توانستند با شما حرف بزنند به شما می گفتند : لَأَخْبَرُوکُمْ أَنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى بهترین توشه برای این منزل غربت و تنهایی و هموم و غموم گوناگون که بیش از همه چیز بدرد انسان می خورد تقواست.

? [ شرح حدیث از امام خامنه ای مدظلّه العالی در مقدمه درس خارج ، 16/09/1393 ]

❤️ #مقام_معظم_رهبری (حفظه الله)❤️

در روایات می فرمایند: « عمل بدون علم» فایده ندارد و « علم بدون عمل» هم فایده ندارد؛ یعنی آن ثمر و میوه ای که انسان می خواهد از چیزی به دست بیاورد ، اگر علم و عمل با هم نباشد به دست نمی آورد؛ هم در اهداف مادّی و هم در اهداف معنوی این طور است . اول دستور العمل است، سپس عمل. دستور العمل بدون عمل فایده ندارد؛ عمل بدون دستورالعمل هم فایده ندارد.

⚠️ اول باید بدانم ؛بعد هم باید به این دانستن عمل کنم.وقتی عمل کردی باید برای روح تو یک حالتی ایجاد کند. اگر آن حالت هم برای روح تو ایجاد نشد، باز هم فایده ندارد؛ لذا می فرمایند: یعنی آن حالت ناشی از عمل است و آن عمل هم ناشی از علم است. خُب ، کدام عمل است که آن حالت را برای روح ایجاد می کند؟نکته اش همین جا است؛ آن عملی است که از روی اخلاص باشد.

[ از فرمایشات آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه ، ادب الهی (کتاب دوم) تهران ،مصابیح الهدی، 1391 ، ص 35 و 36 . ]

✍ حضرت امام رضا علیه السلام:

به خداوند خوشبین باش ، زیرا هرکه به خدا خوشبین باشد ، خدا با گمان خوش او همراه است ، و هرکه به رزق و روزی اندک خشنود باشد ، خداوند به کردار اندک او خشنود باشد ، و هرکه به اندک از روزی حلال خشنود باشد ، بارش سبک و خانواده اش در نعمت باشد و خداوند او را به درد دنیا و دوایش بینا سازد و او را از دنیا به سلامت به دار السلام بهشت رساند

?تحف العقول ، ص 472

✨﷽✨

? اثر فکر گناه بر عاقبت انسان

✍ یکى از پولداران خوشگذران روزى جلوی درب خانه‌اش نشسته بود. زنی زیبا به حمام معروف یعنی حمام مَنجاب مى‌رفت، ولی راه حمام را گم کرده و خسته شده بود، چشمش به آن مرد افتاد، نزد او آمد و از او پرسید: حمام منجاب کجاست ؟ آن مرد به خانه خود اشاره کرد و گفت: حمام منجاب همین جاست. آن زن به گمان اینکه حمام همانجاست، به آن خانه وارد شد، آن مرد سریع درب خانه را بست و به سراغ او آمد و تقاضاى گناه کرد. زن دریافت که گرفتار مرد هوسباز شده است، چاره‌اى جز حیله ندید و گفت: من هم به پیشنهاد تو اشتیاق دارم، ولى چون کثیف هستم و گرسنه، مقدارى عطر و غذا تهیه کن تا با هم بخوریم بعد در خدمتتان باشم. مرد قبول کرد و به خارج خانه رفت و عطر و غذا تهیه کرد و برگشت، اما زن را در خانه ندید، بسیار ناراحت شد و آرزوى گناه با آن زن در دلش ماند و همواره این جمله را مى‌خواند:

چه شد آن زنى که خسته شده بود، و مى پرسید راه حمام منجاب کجاست؟ مدتى از این ماجرا گذشت تا اینکه در بستر مرگ افتاد، آشنایان به بالین او آمدند و او را به کلمه (لا اله الا الله محمّد رسول الله) تلقین می‌کردند اما او به جاى این ذکر، همان جمله مذکور در حسرت آن زن را مى‌خواند، و با این حال از دنیا رفت. مانوس شدن با خیالات و اوهام، در تصمیم‌گیری و اراده انسان نقش بزرگی دارد.

? کتاب عالم برزخ ص 41