آرامش

? ? ? ?
رسول اکرم(ص):

“بدترین مردم کسى است که بر خانواده‌اش سختگیر باشد “

گفتند اى رسول خدا!
سختگیرى بر خانواده چگونه است؟

پیامبر(ص) فرمودند:
مرد وقتى وارد خانه شود، همسرش از او هراسان و فرزندان از او گریزان شده، فرار کنند و چون بیرون رود همسرش شاد شود و خانواده‌اش با یکدیگر انس گیرند!

#مجمع_الزوائد_ج٨

? روزی نامه ای از سوی شخصی به دست جناب خواجه نصیرالدین طوسی(ره) که از علما و بزرگان اسلام است رسید.
از جمله مطالبی که در آن نامه آمده بود این خطاب بسیار زشت بود: “ای سگ و ای فرزند سگ."!!

خواجه هم در جواب او گفت:
“این که مرا سگ خوانده ای صحیح نیست؛ زیرا سگ با چهار دست و پا راه می‌رود و ناخن‌های دراز دارد اما من راست قامت هستم و بر روی دو پا راه می‌روم، بدنم بدون مو است و ناخن هایم پهن است، سخن می‌گویم و می‌خندم و این ویژگی‌ها غیر از صفاتی است که تو به من نسبت دادی و مربوط به سگ می‌شود."!
و بقیه نامه او را با کمال متانت و بزرگواری و به دور از هرگونه سخن تند پاسخ داد!!

? حضرت علی علیه السلام فرمودند:
عادَةُ الْکِرامِ حُسْنُ الصَّنیعَةِ. ?
«عادت انسان‌های بزرگوار نیک رفتاری است.»

? ? ? ?

حضرت امام علی (ع) میفرمایند؛

اِحذَروُا ضِیاعَ الأعمارِ فِیما لا یَبقى لَکُم فَفائِتُها لا یَعُودُ

از تباه کردن عمر در آنچه ماندگار نیست، بپرهیزید، که عمر رفته، باز نمى گردد

غررالحکم ح 2618

? ? ? ?

حضرت ابراهیم (ع) بسیار میهماندوست بود و تا میهمان به خانه او نمى‏ آمد، غذا نمى‏ خورد.
زمانی فرا رسید که یک شبانه روز، هیچ میهمانی بر او وارد نشد؛ پس از خانه بیرون آمد و به جستجوى میهمان پرداخت.
پیرمردى را دید، جویاى حال او شد، ولی فهمید آن پیرمرد، بت پرست است. حضرت ابراهیم گفت:
«افسوس! اگر بت پرست نبودی، میهمان من می ‏شدى و از غذاى من مى ‏خوردى»
پیرمرد از کنار ابراهیم گذشت.
در این هنگام جبرئیل بر ابراهیم نازل شد و گفت:
«خداوند مى‏ فرماید این پیرمرد، هفتاد سال مشرک و بت پرست بود، ولی ما رزق او را کم نکردیم. اینک که غذای یک روز او را به تو حواله نمودیم، تو به خاطر بت‏ پرستى، به او غذا ندادى!»
حضرت ابراهیم (ع) پشیمان شد و به جستجوى آن پیرمرد رفت. او را پیدا کرد و با اصرار به خانه خود دعوت نمود. پیرمرد بت پرست گفت:
«چرا بار اول مرا رد کردى، ولی حالا دعوت می کنی؟»
حضرت ابراهیم ، پیام و هشدار خداوند را به او خبر داد.
پیرمرد به فکر فرو رفت و گفت:
« نافرمانى از چنین خداوند بزرگوارى، دور از مروت و جوانمردى است. »
آن گاه به یگانگی خداوند اقرار نمود و آیین ابراهیم (ع) را پذیرفت.

جوامع الحکایات(محمد عوفى)

‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌